نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorامام رضایی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorولی پور ده نو, وحیدfa_IR
dc.contributor.authorعزیزپور فرد, علی یاورfa_IR
dc.date.accessioned1403-04-20T07:20:15Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-07-10T07:20:34Z
dc.date.available1403-04-20T07:20:15Zfa_IR
dc.date.available2024-07-10T07:20:34Z
dc.date.issued2024-01-01en_US
dc.date.issued1402-10-11fa_IR
dc.identifier.citationامام رضایی, سمیه, ولی پور ده نو, وحید, عزیزپور فرد, علی یاور. (1402). تأثیر یک جلسه ورزش عملکردی با شدت بالا بر سطوح سرمی آسپروسین و عامل مغذی عصبی مشتق از مغز و بررسی ارتباط آنها با سطوح سرمی گلوکز و HbA1c مردان و زنان سالمند دیابتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 23(6), 388-397.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6245-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1098517
dc.description.abstractمقدمه: عامل مغذی عصبی مشتق از مغز (BDNF) در افراد دیابتی کاهش و آسپروسین و هموگلوبین A1c (HbA1c) افزایش می‌یابد و ورزش می‌تواند این اثرات را معکوس کند، اما اثر ورزش شدید بر آسپروسین و BDNF در افراد سالمند دیابتی مشخص نیست. بنابراین، هدف مطالعۀ حاضر بررسی اثر ورزش عملکردی با شدت بالا بر سطوح آسپروسین و BDNF و ارتباط آنها با گلوکز و HbA1c مردان و زنان سالمند دیابتی بود. روش‌ها: در این مطالعۀ نیمه تجربی، 24 مرد و زن سالمند دیابتی (سن: 84/5 ± 25/67 سال، وزن: 01/13 ± 29/70 کیلوگرم، قد: 29/10 ± 92/160 سانتی‌متر) شرکت کردند. در حالت ناشتا نمونۀ خون اولیه گرفته شد. 90 دقیقه بعد، آزمودنی‌ها ورزش عملکردی با شدت بالا را به‌مدت 50 دقیقه انجام دادند. نمونۀ خونی دوم 10 دقیقه بعد از ورزش انجام شد. سطوح آسپروسین، BDNF، HbA1c و گلوکز به روش الایزا اندازه‌گیری شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های t، کوواریانس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها: آسپروسین و BDNF در هر دو گروه به‌ترتیب کاهش (0005/0 >P) و افزایش یافت (0005/0 >P). بین BDNF و آسپروسین مردان و زنان سالمند دیابتی در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0 <P). همبستگی منفی معناداری بین BDNF با آسپروسین، HbA1c و گلوکز و همبستگی مثبت معناداری بین آسپروسین با HbA1c و گلوکز وجود داشت (05/0 >P). نتیجه‌گیری: ورزش با شدت بالا آسپروسین و BDNF را در مردان و زنان سالمند دیابتی به‌ترتیب کاهش و افزایش می‌دهد. همچنین، با توجه به رابطۀ منفی معنادار بین BDNF با گلوکز و HbA1c و رابطۀ مثبت معنادار بین آسپروسین با گلوکز و HbA1c به‌نظر می‌رسد ورزش با شدت بالا با معکوس کردن تغییرات آسپروسین و BDNF، موجب بهبود احتمالی سطوح گلوکز و HbA1c می‌شود.fa_IR
dc.format.extent480
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectورزش عملکردی با شدت بالاfa_IR
dc.subjectآسپروسینfa_IR
dc.subjectسالمندfa_IR
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectBDNFfa_IR
dc.subjectHbA1cfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتأثیر یک جلسه ورزش عملکردی با شدت بالا بر سطوح سرمی آسپروسین و عامل مغذی عصبی مشتق از مغز و بررسی ارتباط آنها با سطوح سرمی گلوکز و HbA1c مردان و زنان سالمند دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeكاربرديfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم ورزشی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم ورزشی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم ورزشی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue6
dc.citation.spage388
dc.citation.epage397
nlai.contributor.orcid0009-0001-6993-2880
nlai.contributor.orcid0000-0001-7049-8164
nlai.contributor.orcid0009-0005-0469-9386


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد