اثربخشی درمان شناختی‌رفتاری واحد پردازه‌ای بر استرس ادراکی و نگرانی پرستاران در زمان همه‌گیری بحران کرونا

Abstract

مقدمه: با شروع بحران کرونا، پرستاران دچار مشکلات روان­شناختی شدند که نیاز به مداخلاتی داشتند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی­رفتاری واحد پردازه‌ای بر استرس ادراکی و نگرانی پرستاران در زمان همه‌گیری بحران کرونا بود. روش­کار: روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی پرستاران بخش بیماران مبتلا به کرونا بیمارستان‌های شهید بهشتی و شهید یحیی‌نژاد شهر بابل در سال 1400 بوده که حجم نمونه آماری 30 نفر تعیین و به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل گمارده شدند. درمان شناختی­رفتاری واحد پردازه‌ای در 10 جلسه 90 دقیقه­ای برای گروه مداخله اجرا شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه­های استرس ادراکی کوهن و همکاران و پرسشنامه نگرانی مایر و همکاران به­عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیل کوواریانس تک متغیری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح آماری 05/0 انجام شد. یافته­ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی­رفتاری واحد پردازه‌ای موجب کاهش استرس ادراکی و نگرانی پرستاران در زمان همه‌گیری بحران کرونا شد (001/0P<). نتیجه­گیری: با توجه به موثر بودن درمان شناختی­رفتاری واحد پردازه‌ای بر کاهش استرس ادراکی و نگرانی پرستاران، متخصصان حوزه سلامت می­توانند از این روش برای کاهش مشکلات روان­شناختی پرستاران استفاده کنند.