بررسی ارتباط بین استرس، اضطراب، افسردگی و تاب آوری در پرستاران شاغل در بخش های کووید_۱۹ در بیمارستان آموزشی شهر الحله عراق سال 1401

Abstract

مقدمه: بیماری همه‌گیر کووید 19 بار مسئولیت سنگینی را بر عهد ی سیستم مراقبت‌های بهداشتی قرار داده است وسبب به وجود آمدن مشکلات روانی در میان تمامی پرسنل کادر درمان بخصوص پرستاران که بیشترین ارتباط را با این بیماران دارند، شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین استرس، اضطراب، افسردگی و تاب‌آوری پرستاران در زمان شیوع بیماری کووید19، در بیمارستان‌های آموزشی حله عراق انجام شده است. روش بررسی: پژوهش حاضر مقطعی و از نوع توصیفی و تحلیلی است و در نوزده بخش از سه بیمارستان آموزشی حله در عراق انجام شده است.در این تحقیق نمونه ها ۳۵۰ پرستار بودند و به روش تصادفی انتخاب شدند. داده‌ها از فروردین تا شهریور 1401 و با ابزار پرسشنامه جمعیت ‌شناختی؛ مقیاسDASS 42 و مقیاسCD-RISK 25 جمع اوری شد. داده ها با استفاده از برنامه SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شدند. یافته ها:یافته‌های پژوهش نشانگر سطح اضطراب بالا، سطح استرس و افسردگی متوسط و تاب‌آوری بالا می باشد. بین تاب‌آوری و افسردگی همبستگی منفی معناداری وجود داشت (‌۰.۰۰۷P-value :)‌همچنین بین تاب‌آوری و استرس و اضطراب رابطه معناداری وجود نداشت. نتیجه ‌گیری: سطح استرس، اضطراب و بخصوص افسردگی در میان پرستاران شاغل در دوران کووید متوسط رو به بالا بود. همچنین سطح تاب‌آوری در طول این بیماری همه‌گیر در میان پرستارانی که در بخش‌های کووید 19 کار می کردند ،زیاد بوده است. مشکلات سلامت روانی مانند استرس زیاد و اضطراب و افسردگی تأثیر قابل توجهی در مراقبت پرستاری دارد. پرستارانی که تاب اوری بالایی دارند، دارای قدرت های درونی هستند که آن ها را در مقابله با موقعیت های دشوار و بحران هایی چون کووید مقاوم می سازد.