مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و درمان شناختی ـ رفتاری بر بخشش زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی

Abstract

زمینه و هدف: خیانت زناشویی بیش از هر مشکل و عامل دیگری به رابطه زناشویی آسیب وارد می‌کند و زوجین را در شرایط بسیار سخت قرار می‌دهد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و درمان شناختی ـ رفتاری بر بخشش زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی اجرا شد. روش کار: پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری کلیه زنانی بودند که به دلیل خیانت همسر در سال 1401 به یکی از مراکز مشاوره شهر اصفهان مراجعه کردند. با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس تعداد 54 نفر انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در 2 گروه آزمایش و 1 گروه کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ بخشش (پلاری و همکاران، 2009) و مصاحبه بالینی بود. در ادامه گروه‌های آزمایش به ترتیب 8 جلسه 90 دقیقه‌ای درمان هیجان‌مدار و درمان شناختی ـ رفتاری دریافت کردند. داده‌های به دست آمده با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو روش مداخله بر بهبود بخشش و مولفه‌های سخاوتمندی و خشم ـ اجتناب زنان گروه‌های آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تاثیر پایدار داشتند (01/0>P). نتایج آزمون تعقیبی نیز نشان داد درمان هیجان‌مدار در مقایسه با درمان شناختی ـ رفتاری روی بهبود نمرات کل و مولفه‌های بخشش تاثیر بیشتری داشت (01/0>P). هر دو روش مداخله و به خصوص درمان هیجان‌مدار از ظرفیت و اثربخشی مناسبی برای بهبود وضعیت روان‌شناختی زنان آسیب‌دیده از خیانت‌ زناشویی برخوردارند. نتیجه گیری: از درمان هیجان‌مدار و درمان شناختی-رفتاری برای بهبود وضعیت روان‌شناختی زنان آسیب‌دیده از خیانت‌ زناشویی می توان استفاده نمود.