تأثیر سبک مدیریت شهری بر سلامت جسم و روان شهروندان

Abstract

زمینه و هدف: سلامت جسم و روان شهروندان در هر کشوی از اهداف اصلی مدیریت می‌باشد لذا هدف اصلی در این پژوهش تأثیر سبک مدیریت شهری بر سلامت جسم و روان شهروندان بود. روش کار: با توجه به ماهیت پژوهش که به دنبال بررسی رابطه بین متغیرهای پژوهش می­باشد، پژوهش حاضر از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه شهروندان شهر تهران به تعداد بیش از 8 میلیون نفر تخمین زده شد که حجم نمونه از طریق جدول کرجسی مورگان تعداد 384 نفر، به روش نمونه­گیری تصادفی در دسترس در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری در این پژوهش پرسشنامه­های محقق ساخته مدیریت شهری 38 سؤالی و سلامت روانی دیوید گلدبرگ (1972) با 24 گویه استفاده شده است. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون PLS2 و spss استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مقدار معنی‌داریt ، بزرگتر از 96/1 می‌باشد. چون ضریب مسیر استاندارد بین این دو متغیر مثبت و برابر با 610/0 به دست آمده است، لذا می­توان گفت که با افزایش یک انحراف استاندارد در سبک مدیریت شهری شاهد افزایش سلامت جسمی و روانی شهروندان به اندازه 610/0 انحراف استاندارد خواهیم بود. بنابراین با احتمال 95 % سبک مدبریت شهری بر سلامت جسمی و روانی شهروندان تأثیر معنی‌داری دارد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سلامت جسم و روان شهروندان از اهداف مهم در هر جامعه است که سبک مدیریت شهری می­تواند به عنوان مالی مهم و اثرگذار بر این مولفه‌ها مد نظر قرار گیرد.