اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نشخوار خشم و بهزیستی روانشناختی در زوجین متقاضی طلاق

Abstract

زمینه و هدف: طلاق و دلزدگی زناشویی در پی افزایش مشکلات زناشویی و تعارضات و همچنین مشکلات روان­شناختی خود و کاهش بهزیستی با تمرکز بر نواقص در رابطه­ی خود و خشم مطرح می­گردد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نشخوار خشم و بهزیستی روانشناختی در زوجین متقاضی طلاق بود. روش کار: مطالعه حاضر نیمه تجربی، از نوع پیش­آزمون- پس­آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری حاضر شامل کلیه زوج­هایی بود که به دلیل وجود تعارض از مجتمع­های قضایی خانواده شهر همدان در سه ماهه اول سال 1401 به مراکز مداخله و مشاوره خانواده ارجاع داده شده بودند. با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس 30 زوج انتخاب و با استفاده از روش جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایشی(15نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس نشخوار خشم ساکادولوسکی و همکاران (2001) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) جهت اندازه­گیری اثربخشی ذهن­آگاهی با بهره گیری از نرم افزار SPSS-26 انجام گردید. یافته‌ها: یافته­ها نشان داد که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش سطح نشخوار خشم زوجین متقاضی طلاق (79/6 F=) با اندازه اثر 201/0 و افزایش بهزیستی روانشناختی داشته است(308/117 F=) در سطح معناداری کوچکتر از (001/0) با اندازه اثر 81/0 و اثربخش است. نتیجه‌گیری: نتیجه­گیری کلی نشان داد که شناخت درمانی مبتی بر ذهن آگاهی بر نشخوار خشم و بهزیستی روانشناختی تأثیر معناداری دارد. پیشنهاد می­شود با توجه به اثر بخشی این رویکرد فنون و روش­های این رویکرد برای افزایش صمیمیت و همچنین کاهش نشخوار خشم مدیریت هیجان، توسط درمانگران خانواده و ازدواج استفاده شود.