نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنظیف, منیرfa_IR
dc.contributor.authorمرسل, باقرfa_IR
dc.contributor.authorفهیمی‌نژاد, علیfa_IR
dc.contributor.authorجعفری, افشینfa_IR
dc.date.accessioned1403-04-19T22:52:55Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-07-09T22:53:10Z
dc.date.available1403-04-19T22:52:55Zfa_IR
dc.date.available2024-07-09T22:53:10Z
dc.date.issued2023-01-01en_US
dc.date.issued1401-10-11fa_IR
dc.identifier.citationنظیف, منیر, مرسل, باقر, فهیمی‌نژاد, علی, جعفری, افشین. (1401). سنجش شاخص‌های سلامت و تندرستی در شناگاه‌های تفرجی و ورزشی. مجله علوم پزشکی رازی, 29(11), 470-476.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-7692-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1094919
dc.description.abstractزمینه و هدف: شنا یکی از ورزشهای بسیار مفرح است، با این‌حال شناگاه­ها و استخرهای شنا محل مناسبی برای انتقال بیماری­ها هستند. لذا هدف مطالعه بررسی سنجش شاخص­های سلامت و تندرستی در شناگاه­های تفرجی و ورزشی می­باشد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده و در این مطالعه از کلیه استخرهای موجود شهر ساری (تعداد 6 استخر شامل یک استخر سرپوشیده مردانه و زنانه و 5 استخر روباز (هر 10روز یک‌بار در ساعات حداکثر تعداد شناگران 16-14) نمونه‌برداری میکروبی و شیمیایی انجام گرفت. تعداد کل نمونه‌های برداشت شده 36 نمونه برای آزمایشات میکروبی 36 نمونه برای آزمایشات شیمیایی بوده است. کلر باقی‌مانده در محل نمونه‌برداری و سایر پارامترها در آزمایشگاه تعیین شدند. پس از جمع‌آوری اطلاعات، میزان‌های به‌دست آمده با استانداردهای موجود با استفاده از نرم‌افزار SPSS مقایسه شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان می‌دهد میزان کلر باقی‌مانده در 1/61 درصد موارد از حد استاندارد پایین‌تر بوده (کمتر از mg/l 1) و فقط در استخر سرپوشیده ساری مطابق با استانداردهای موجود می‌باشد. نتیجه‌گیری: عدم سیستم کلرزنی مناسب، ناقص بودن سیستم‌های تصفیه آب و عدم آگاهی متصدیان استخرها از شرایط مطلوب استخر باعث گردیده که کلر باقی‌مانده در اکثر موارد در حد مطلوب نباشد. طبق استانداردهای موجود در استخرهای شنا به‌ازای هر شناگر سطح مورد نیاز خاصی در نظر می‌گیرند و به دنبال آن ظرفیت استخرها مشخص‌کننده حداکثر تعداد شناگران در هر شیفت می‌باشد، لذا هر چه مساحت استخر بزرگ‌تر باشد ظرفیت پذیرش شناگران بیشتر خواهد بود و این مسئله می‌تواند در صورت نظارت و مدیریت غلط باعث آلودگی آب استخرها شود.fa_IR
dc.format.extent553
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکیفیت آبfa_IR
dc.subjectاستخرهای شناfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleسنجش شاخص‌های سلامت و تندرستی در شناگاه‌های تفرجی و ورزشیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه حقوق، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue11
dc.citation.spage470
dc.citation.epage476


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد