اثر بخشی درمان مبتنی بر شفقت درمانی بر بهبود میزان افسردگی و اضطراب در افراد دارای سابقه خودکشی

Abstract

زمینه و هدف: خودکشی یکی از افراد خانواده یکی از دردناک­ترین اتفاقاتی است که می­تواند برای هر خانواده­ای اتفاق بیفتد چرا که تمام اعضای خانواده را درگیر این احساس افسردگی، اضطراب و نگرانی برای دیگر اعضای خانواده می­نماید؛ لذا این پژوهش با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت درمانی بر بهبود میزان افسردگی و اضطراب در افراد دارای سابقه خودکشی انجام شد. روش کار: روش انجام پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری نیز متشکل از افراد داری سابقه خودکشی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران بود. نمونه مورد پژوهش 30 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد و در دو گروه کنترل (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) تشکیل داده شد. گروه آزمایش 8 جلسه یکساعت تشکیل داده شد. داده­ها با استفاده از پرسشنامه­های اضطراب و افسردگی بک به دست آمد و نتایج به روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر شفقت درمانی بر بهبود میزان افسردگی و اضطراب در افراد دارای سابقه خودکشی تاثیر دارد. نتیجه‌گیری: در این پژوهش درمان متمرکز بر شفقت موجب بهبود میزان افسردگی و اضطراب در افراد دارای سابقه خودکشی شد. ایجاد یک رابطه غیر قضاوتی، مشفقانه، منعطف و لحظه به لحظه با استفاده از تکنیک­های شفقت درمانی در روابط بین فردی افراد دارای سابقه خودکشی می­تواند به اشکال مختلفی مفید واقع شود.