اطلاعات بالینی، دموگرافیک و آزمایشگاهی بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک در استان اردبیل

Abstract

زمینه و هدف: لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماری خود ایمنی است که در آن ارگان ­ها و سلول­ها تحت آسیبی قرار می­گیرند که در مراحل ابتدایی به وسیله اتوآنتی­ بادی­های اتصالی به بافت و کمپلکس­ های ایمنی ایجاد می­شود. هدف از این مطالعه ثبت اطلاعات بالینی، دموگرافیک و آزمایشگاهی بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک در مراجعه کنندگان به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) درسال 1400 بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، داده­ های دموگرافیک (سن، جنسیت)، اطلاعات بالینی بیماران (از جمله اولین تظاهرات بیماری، علائم بالینی و...) و یافته­ های آزمایشگاهی بیماران (از جملهCBC، ESR، CRP، پروتئین ­اوری، FANA، Anti dsDNA، C3، C4، Anti RO و APS Ab) ثبت شدند. یافته­ ها: اطلاعات مربوط به ویژگی­ های بالینی 50 بیمار شامل 46 زن (92%) و 4 مرد (8%) با میانگین سن 12.14± 40.78 سال و سن تشخیص بیماری 10.62± 31.76سال مورد بررسی قرار گرفت. شایع­ترین شکایت اولیه در بیماران مورد بررسی مربوط به علائم مفصلی ایزوله با 28% بوده است. شایع­ترین علائم بالینی مشاهده شده در بیماران مربوط به علائم مفصلی به همراه حساسیت به نور با فراوانی 20 درصد بوده است. ANA، Anti dsDNA مثبت و C3 وC4 کاهش یافته به ترتیب در 88 ، 70 و 26 درصد از بیماران مثبت بود. نتیجه­ گیری: راه ­اندازی سیستم ریجستری جهت ثبت ساختارمند اطلاعات بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک در هر منطقه جهت سیاست­ گذاری بهتر برای مدیریت بیماری و دسترسی پزشک معالج به اطلاعات بیماران و استفاده از آن­ها در کارهای تحقیقاتی بسیار می­تواند کمک کننده باشد.