نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسهیلی‌پور, مریمfa_IR
dc.contributor.authorگرجی‌پور, علی‌اکبرfa_IR
dc.contributor.authorمحمدپور, مجتبیfa_IR
dc.contributor.authorتابش, الهامfa_IR
dc.contributor.authorطراحی, محمدجوادfa_IR
dc.date.accessioned1403-04-18T23:42:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-07-08T23:42:45Z
dc.date.available1403-04-18T23:42:45Zfa_IR
dc.date.available2024-07-08T23:42:45Z
dc.date.issued2023-11-01en_US
dc.date.issued1402-08-10fa_IR
dc.identifier.citationسهیلی‌پور, مریم, گرجی‌پور, علی‌اکبر, محمدپور, مجتبی, تابش, الهام, طراحی, محمدجواد. (1402). مقایسه‌ اثر مصرف متوالی مترونیدازول و پروبیوتیک با پروبیوتیک به تنهایی بر نفخ عملکردی شکم. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 81(8), 596-603.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-12745-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1084612
dc.description.abstractزمینه و هدف: اکثر مردم در بسیاری از مواقع از نفخ شکمی شکایت دارند. نفخ شکم معمولا به‌علت تجمع گاز در دستگاه گوارش یا احتباس مایعات در ناحیه شکمی ایجاد شده و باعث بزرگی بیش از حد معمول شکم و احساس تنگی یا درد در ناحیه شکمی می‌شود. روش بررسی: پژوهش حاضر به‌صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده بوده که از فروردین 1401، تا خرداد 1402 در شهر اصفهان و بیمارستان خورشید اجرا شده است. جمعیّت موردمطالعه مبتلا به نفخ شکم بوده و به‌صورت دو سو‌کور وارد یکی از دو گروه مطالعه شده‌اند. گروه یکم به‌مدت دو هفته با داروی مترونیدازول و سپس دو هفته با دارو پروبیوتیک درمان شدند. گروه دوم به‌مدت چهار هفته با داروی پروبیوتیک درمان شدند. شدت نفخ بیماران توسط پرسشنامه چهار سوالی در پنج مرحله، پیش از شروع مطالعه و پس از 4-6-8-12 هفته سنجیده می‌شود. در نهایت اطلاعات به‌دست آمده به‌کمک SPSS software, version 20 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) تفسیر شد. یافته‌ها: پس از جمع آوری داده‌ها، 43 بیمار در گروه یکم و 44 بیمار در گروه دوم بررسی شد. در این مداخله دیده شد که در گروه یکم میانگین شدت نفخ تا پایان هفته هشتم و پس از چهار هفته از پایان دارودرمانی، روند کاهش داشت و سپس رو به افزایش گذاشت. در گروه دوم میانگین شدت نفخ تا پایان هفته چهارم و همزمان با پایان دارو درمانی روند کاهش داشت و سپس رو به افزایش رفت. نتیجه‌گیری: در این مطالعه نشان داده شد که در مطالعه انجام شده تاثیر این درمان ترکیبی تاثیری بیشتر در کاهش شدت نفخ عملکردی در بین بیماران دارای نفخ عملکردی داشته است.  fa_IR
dc.format.extent387
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectشکمfa_IR
dc.subjectسندرم روده تحریک‌پذیرfa_IR
dc.subjectمترونیدازولfa_IR
dc.subjectپروبیوتیک.fa_IR
dc.titleمقایسه‌ اثر مصرف متوالی مترونیدازول و پروبیوتیک با پروبیوتیک به تنهایی بر نفخ عملکردی شکمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات گوارش و کبد اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات گوارش و کبد اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentپزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات گوارش و کبد اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.citation.volume81
dc.citation.issue8
dc.citation.spage596
dc.citation.epage603


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد