بررسی ارتباط دانش و نگرش ماما و پزشک بر کیفیت تشخیص و درمان سندرمیک عفونت‌های آمیزشی در زنان مراجعه‌کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان در سال 1399

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: عفونت‌های آمیزشی یک مشکل عمده بهداشت عمومی در سراسر جهان هستند که بر کیفیت زندگی افراد تأثیر می‌گذارند، و پیگیری بالینی بیماران، بخش مهمی از مدیریت درمان در مبتلایان است. درمان سندرمیک می‌تواند در بهبود مراقبت از عفونت‌های آمیزشی مفید و مقرون‌به‌صرفه باشد. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط دانش و نگرش ماما و پزشک بر کیفیت تشخیص ودرمان عفونت­های آمیزشی در زنان انجام شد.. مواد و روش کار: پژوهش حاضر، توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی است که در آن، 70 نفر از ماماها و پزشکان به روش سرشماری و 267 نفر از زنان تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت به‌صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. در زنان مراجعه‌کننده جهت دریافت مراقبت‌های معمول، گرفتن شرح حال، مشاوره و درمان توسط پرسنل، و نیز چک‌لیست تشخیص و درمان برای هر مراجعه توسط محقق مشاهده و تکمیل شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون‌های توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین سطح دانش پزشک با کیفیت درمان و نیز بین دانش ماما با کیفیت تشخیص عفونتهای آمیزشی بر اساس درمان سندرمیک رابطه معناداری وجود داشت (مقادیر p کمتر از 05/0). توجه به درمان شریک جنسی و نیز تجویز دارو برای زنان توسط پرسنل برای 53 درصد از زنان تحت بررسی بر اساس درمان سندرمیک انجام شد. بحث ونتیجه‌گیری: با توجه به اینکه آگاهی از یک موضوع نشان ‌دهنده عملکرد و تغییر رفتار بر این اساس نیست، می‌توان نتیجه گرفت که حتی در صورت وجود دانش خوب، ممکن است پیروی از دستورالعمل‌ها دشوار باشد و پرسنل باید پس از آموزش تحت نظارت و ارزیابی قرار گیرند.