سلامت جسمانی و روانی شناگران نخبه پس از قرنطینه طولانی مدت ویروس کرونا

Abstract

سابقه و هدف: کوید-19 به عنوان یک پاندمی تاثیرات گسترده­ای بر سلامت جسمانی و روانی افراد جامعه و ورزشکاران داشته است. این مطالعه با هدف مقایسه نیمرخ سلامت جسمانی و روانی دوران قبل و پس از قرنطینه کووید-19 در شناگران زن نخبه شهر مشهد انجام شد. روش بررسی: بیست و هفت شناگر زن از 2 سال قبل تا بعد از قرنطینه کووید-19 مورد بررسی قرار گرفتند. آمادگی بدنی ادراک شده (وضعیت بدنی، انعطاف پذیری، وضعیت عضلانی و ترکیب بدن) ، سطح فعالیت بدنی و نیمرخ روانی شرکت کنندگان اندازه گیری شد. از آزمون تی زوجی برای تعیین تفاوت متغیرهای پژوهش قبل و بعد از قرنطینه کوید-19 استفاده شد. یافته­ها: شرکت کنندگان افزایش قابل توجهی در متغیرهای افسردگی (001/0 = p)، اضطراب (024/0= p)، استرس (001/0 = p)، تنهایی (001/0 = p) وBMI (001/0 = p) و کاهش معنی‌داری در سطح فعالیت بدنی (023/0 = p)، خرده مقیاس­ها و نمره کل آمادگی بدنی ادراک شده (001/0= p) را پس از پایان دو سال دوران قرنطینه نشان دادند. نتیجه­گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد کاهش سطح فعالیت بدنی طی اپیدمی کوید-19 می­تواند اثرات منفی بر پروفایل روانی و BMI در ورزشکاران حرفه­ای داشته باشد. بنابراین، باید برنامه­ ریزی لازم جهت حفظ سطح فعالیت بدنی به صورت ایمن توسط مربیان و برنامه­ریزان ورزشی تیم­های حرفه­ای و ملی صورت پذیرد.