نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخزایی, مجتبیfa_IR
dc.contributor.authorولدبیگی, مسرورfa_IR
dc.contributor.authorخزایی, سلمانfa_IR
dc.contributor.authorمیرمعینی, عفت الساداتfa_IR
dc.contributor.authorمهری, فرشتهfa_IR
dc.date.accessioned1402-12-25T19:04:17Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-03-15T19:04:20Z
dc.date.available1402-12-25T19:04:17Zfa_IR
dc.date.available2024-03-15T19:04:20Z
dc.date.issued2024-03-01en_US
dc.date.issued1402-12-11fa_IR
dc.identifier.citationخزایی, مجتبی, ولدبیگی, مسرور, خزایی, سلمان, میرمعینی, عفت السادات, مهری, فرشته. (1402). بررسی اثربخشی داکسی‌سیکلین بر بهبود بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به استروک ایسکمیک. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 30(4), 194-201. doi: 10.32592/ajcm.30.4.194fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32592/ajcm.30.4.194
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2865-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1077218
dc.description.abstractسابقه و هدف: با توجه به نقش استرس اکسیداتیو در پاتوژنز استروک ایسکمیک، داروهای آنتی‌اکسیدانتی و ضدالتهابی می‌تواند درمانی بالقوه در این بیماران باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثربخشی داکسی‌سیکلین بر بهبود بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به استروک ایسکمیک است. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، 48 بیمار مبتلا به استروک ایسکمیک مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت همدان در سال 1401 به‌طور تصادفی، به دو گروه مداخله (دریافت‌کننده‌ی داکسی‌سیکلین به میزان 100 میلی‌گرم در هر 12 ساعت) و دارونما تقسیم شدند. افراد به مدت یک هفته تحت تماس قرار گرفتند. در ادامه‌ی بررسی، قبل و پس از مداخله، سطح سرمی مالون دی‌آلدئید (MDA)، گلوتاتیون (GSH)، (TOS) Total Oxidant Status، Total Oxidative Capacity (TAC) ، پروتئین واکنشی)  (CRP  و سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR ) اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: هر دو گروه مطالعه در 24 ساعت اول پس از استروک، از نظر همه‌ی بیومارکرها بررسی شدند. تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت (0/05P>). در هر دو گروه مطالعه، بیومارکرهای MDA و TOS پس از درمان کاهش پیدا کرد که این کاهش در گروه مداخله با تفاوت آماری معنی‌داری بیشتر بود.  TACو GSH در هر دو گروه افزایش پیدا کرد که این افزایش در گروه مداخله معنی‌دار بود. در هر دو گروه، سطح سرمی CRP و ESR کاهش پیدا کرد؛ اما تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: اضافه کردن داکسی‌سیکلین به درمان استاندارد بیماران استروک ایسکمیک ممکن است بیومارکرهای استرس اکسیداتیو را کاهش دهد.  fa_IR
dc.format.extent1421
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32592/ajcm.30.4.194
dc.subjectاسترس اکسیداتیوfa_IR
dc.subjectداکسی‌سیکلینfa_IR
dc.subjectسکته‌ی مغزی ایسکمیکfa_IR
dc.subjectنورولوژيfa_IR
dc.titleبررسی اثربخشی داکسی‌سیکلین بر بهبود بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به استروک ایسکمیکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه نورولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری حرفه‌ای پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات اختلالات طیف اوتیسم، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلامت تغذیه و مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue4
dc.citation.spage194
dc.citation.epage201


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد