نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorیل علی بیگی, نیلوفرfa_IR
dc.contributor.authorنعمت طاوسی, محترمfa_IR
dc.date.accessioned1402-11-15T22:55:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-02-04T22:56:06Z
dc.date.available1402-11-15T22:55:47Zfa_IR
dc.date.available2024-02-04T22:56:06Z
dc.date.issued2023-10-01en_US
dc.date.issued1402-07-09fa_IR
dc.identifier.citationیل علی بیگی, نیلوفر, نعمت طاوسی, محترم. (1402). نقش واسطه‌ای نظم‌جویی هیجان در رابطه بین آسیب‌های دلبستگی و عشق‌پذیری (مطالعه توصیفی). مجله علوم پزشکی رازی, 30, 1-13. doi: 10.47176/rjms.30.122fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.47176/rjms.30.122
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-7738-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1074270
dc.description.abstractزمینه و هدف: عشق‌پذیری بر ماندگاری و اثربخشی روابط نقش به‌سزایی دارد و شناسایی عوامل موثر بر عشق‌پذیری برای پیشگیری از بروز عواقب نامطلوب اهمیت دارد. از این‌رو، این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه‌ای نظم‌جویی هیجان در رابطه‌ بین آسیب‌های دلبستگی و عشق‌پذیری انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان کارشناسی و کارشناسی‌ارشد مدیریت و حقوق مجتمع ولیعصر دانشگاه آزاد تهران جنوب که در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند، با روش نمونه‌برداری مرحله‌ای، 2۵۰ نفر انتخاب شدند و به مقیاس عشق‌پذیری اوبراین و اپستاین، سیاهه دلبستگی بزرگسال بشارت و پرسش نامه نظم‌جویی هیجان گراس و جان پاسخ دادند. شرایط ورود به پژوهش عبارت بود از: نداشتن سابقه بیماری روانی، استفاده نکردن از دارو به دلیل بیماری روان‌پزشکی و داشتن رضایت از مشارکت در پژوهش. برای تحلیل داده‌های پژوهش از آزمون همبستگی و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد آسیب‌های دلبستگی (دوسوگرا و اجتنابی) با نظم‌جویی هیجان و عشق‌پذیری رابطه منفی معنادار دارد (۰۰۱/۰P<). همچنین نظم‌جویی هیجان با عشق‌پذیری رابطه مثبت معنادار دارد (۰۰۱/۰P<). نتایج آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد نظم‌جویی هیجان در رابطه آسیب‌های دلبستگی (اجتنابی و دوسوگرا) با عشق‌پذیری اثر غیرمستقیم معنادار (نقش واسطه‍ای) دارد (۰۰۱/۰P<) که این یافته­ها تایید فرضیه پژوهش است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد با بالا بردن ظرفیت نظم‌جویی هیجان و به‌کارگیری درست مهارت‌های نظم‌جویی هیجان می‌توان از تاثیر آسیب‌های دلبستگی در ایجاد سطح پایین عشق‌پذیری تا حدودی کاست. همچنین با توجه به نقش به‌سزای عشق‌پذیری بر ماندگاری و اثربخشی روابط و اینکه پژوهش‌های بسیار محدودی در این زمینه انجام شده است، پیشنهاد می‌گردد پژوهش‌های گسترده‌تری به منظور شناخت عوامل تاثیرگذار بر عشق‌پذیری انجام گردد. ارائه خدمات بهداشت‌ روان در قالب جلسات آموزشی با تاکید بر نقش راهبردهای مناسب نظم‌جویی هیجان می‌تواند به کاهش و پیشگیری از آسیب‌های دلبستگی در روابط، با محوریت افزایش عشق‌پذیری و مدیریت‌هیجان‌ها کمک نماید.fa_IR
dc.format.extent762
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.47176/rjms.30.122
dc.subjectعشق‌پذیریfa_IR
dc.subjectآسیب‌fa_IR
dc.subjectسبک‌های دلبستگیfa_IR
dc.subjectنظم‌جویی هیجانfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleنقش واسطه‌ای نظم‌جویی هیجان در رابطه بین آسیب‌های دلبستگی و عشق‌پذیری (مطالعه توصیفی)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد، گروه روان‌شناسی بالینی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روان‌شناسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.spage1
dc.citation.epage13


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد