تاثیر یک دوره تمرینی فعالیت در آب و تمرین مقاومتی بر سطح آنزیم‌های کبدی در زنان مبتلا به دیابت بارداری

Abstract

مقدمه افزایش سطح آنزیم‌های کبدی یکی از پیامدهای دیابت بارداری است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینی فعالیت در آب و تمرین مقاومتی بر سطح آنزیم‌های کبدی در زنان مبتلا به دیابت بارداری بود. مواد و روش­ها در این تحقیق نیمه تجربی، 39 زن مبتلا به دیابت بارداری (هفته 23 الی 24 بارداری، با میانگین سن 36/3±3/30 سال و شاخص توده بدنی 86/2±26 کیلوگرم بر مجذور متر) از شهر شیراز به صورت دردسترس انتخاب و به­طور تصادفی در سه گروه شامل کنترل، تمرین مقاومتی و فعالیت در آب قرار گرفتند. تمرین مقاومتی و فعالیت در آب (شنا) سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه با شدت50 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه و به­مدت شش هفته انجام شد. سطح آنزیم‌های کبدی (AST و ALT) سرم با استفاده از کیت و به روش الایزا اندازه­گیری شد. داده­ها با استفاده از t همبسته، تحلیل واریانس یک­طرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها نتایج نشان داد که پس از 6 هفته تمرین مقاومتی و فعالیت در آب، سطح AST و ALT سرم زنان مبتلا به دیابت بارداری تغییر معنی­داری نداشت (05/0p>)، اما سطح AST در گروه کنترل نسبت به پیش­آزمون بیشتر بود (002/0>P). نتیجه­گیری با توجه به نتایج، تمرین مقاومتی و فعالیت در آب می­تواند از افزایش بیشتر سطح AST در زنان مبتلا به دیابت بارداری جلوگیری کند، بنابراین این تمرینات می­تواند به صورت ایمن و اثربخش توسط زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شود.