بررسی اثرات ضدسرطانی عصاره‌ی گیاه سرخارگل (Echinacea Purpurea) بر سلول‌های متاستاتیک ریوی در سرطان سینه

Abstract

مقدمه: گیاه سرخارگل از خانواده گیاهان ستاره آسا می‌باشد. در طب سنتی از عصاره این گیاه برای پیشگیری و درمان بیماری‌هایی از قبیل سرماخوردگی معمولی، عفونت‌های ریوی، اختالالت جلدی و بیماری‌های مزمن ناشی از نقص سیستم ایمنی استفاده می‌شود. مطالعات اخیر نشان داده است که کافئیک اسید موجود در سرخارگل که جزو مواد فنولی این گیاه است، با اعمال اثرات آنتی‌اکسیدانتی، منجر به مهار تکثیر سلول‌های سرطانی سینه می‌شود. در مطالعه حاضر ما اثرات عصاره این گیاه بر سلول‌های متاستاتیک ریوی سرطان سینه را مورد بررسی قرار می‌دهیم. مواد و روش‌ها: پس از ایجاد مدل موشی سرطان پستان، سلول‌های متاستاتیک ریوی و سلول‌های توموری اولیه به‌ترتیب از ریه و بافت‌های توموری اولیه موش‌ها جداسازی شد. عصاره‌ی الکلی گیاه سرخارگل پس از خیساندن بخش‌های هوایی گیاه در اتانول 100 درصد برای مدت 48 ساعت، آماده گردید. اثرات سیتوتوکسیک عصاره موردنظر بر سلول‌های توموری اولیه و متاستاتیک با سنجش MTT انجام پذیرفت. نتایج: عصاره‌ی الکلی گیاه سرخارگل دارای اثرات سیتوتوکسیک قوی بر روی سلول‌های متاستاتیک ریوی سرطان پستان است. نکته جالب توجه اینکه، در مقایسه با سلول‌های توموری اولیه، سلول‌های متاستاتیک ریوی به شکل معناداری در برابر این اثرات سایتوتوکسیک حساس‌تر هستند. نتیجه‌گیری: این اولین گزارش از اثرات ضدسرطانی عصاره‌ی الکلی گیاه سرخارگل بر روی سلول‌های متاستاتیک ریوی سرطان پستان است. در مقایسه با بسیاری از داروها و ترکیبات ضدسرطان که توانایی بسیار محدودی در مبارزه با سلول‌های متاستاتیک سرطانی دارند، عصاره‌ی این گیاه کاندیدای مناسبی برای مبارزه با این سلول‌ها در سرطان سینه است.