بررسی تأثیر درمان نئواجوانت بر روی میزان بقای بیماران ازوفاژکتومی شده از سال 1395 تا سال 13981398

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: سرطان مری نوعی تومور بدخیم مهاجم است که طی ۵ سال بیش از ۹۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری را به کام مرگ می‌کشاند. میزان متاستاز سرطان مری در مقایسه با سایر سرطان‌ها رشد سریع‌تری دارد. هدف از مطالعه بررسی تأثیر درمان نئواجوانت بر روی میزان بقای بیماران ازوفاژکتومی شده از سال 1395 تا سال 1398 است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد - شاهدی، 187 بیماران مبتلا به سرطان مری مراجعه‌کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه جهت ازوفاژکتومی در فاصله زمانی سال‌های 1395 لغایت 1398 به‌صورت تمام شماری که تحت کمورادیوتراپی نئوادجوانت قرارگرفته‌اند وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده به‌وسیله آزمون کاپلان مایر توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 17 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: درمجموع 187 بیمار مبتلا به کانسر مری ازوفاژکتومی شده با میانگین سنی بیماران 6/10 ± 4/60 سال که 61 درصد مرد و 39 درصد زن ‌بودند، وارد مطالعه شدند. 2/93 درصد از گزارشات آندوسکوپیک قبل از عمل با گزارشات پاتولوژیک بعد از عمل مطابقت داشتند (05/0>P-Value). و فراوانی بقای سه‌ساله بر اساس سن بیماران متفاوت بود و بقای بیماران بالای 55 تا 64 سال از بقای سایر بیماران بیشتر بود (05/0>P-Value). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بقای بیماران بر اساس سن در بیماران مبتلا به کانسر مری ازوفاژکتومی شده در دو گروه پاسخ کامل و ناکامل به نئوادجوانت یکسان نبوده است و این اختلاف معنی‌دار است، بطوریکه بقای بیماران بالای 55 تا 64 سال از بقای سایر بیماران بیشتر است. اختلاف معنی‌داری بین میزان بقای بیماران ازنظر جنسیت و شاخص توده بدنی وجود نداشت.