مقایسه اثر درمان ترکیبی دس لوراتادین و مونته لوکاست با درمان تک دارویی دس لوراتادین بر علائم بالینی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک پایدار

Abstract

زمینه و هدف: رینیت آلرژیک، شایع­ترین اختلال آتوپیک و یک بیماری التهابی مزمن راه هوایی است که می ­تواند در درازمدت منجر به اختلال و کاهش میزان کیفیت زندگی بیمار شود. این مطالعه با هدف مقایسه اثر درمان ترکیبی دس­لوراتادین و مونته ­لوکاست با درمان تک­دارویی دس­لوراتادین بر علائم بالینی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک پایدار انجام شد. روش‌ها: این کارآزمایی بالینی کنترل شده دو سوکور در کلینیک گوش، حلق و بینی مرکز آموزشی درمانی متینی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کاشان، بر روی 56 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک پایدار انجام شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه برای دریافت درمان ترکیبی مونته ­لوکاست (mg10) و دس­لوراتادین (روزانه mg5) یا درمان تک دارویی دس­لوراتادین برای مدت 6 هفته تقسیم شدند. در ابتدا و انتهای مطالعه، کیفیت زندگی و شدت علائم بالینی از طریق تکمیل پرسشنامه miniRQLQ و nasal symptom score در هر دو گروه ارزیابی شد. یافته‌ها: در گروه مداخله (درمان ترکیبی مونته­لوکاست و دس­لوراتادین) و گروه کنترل (درمان تک دارویی دس­لوراتادین)، کیفیت زندگی پس از دریافت درمان نسبت به قبل به­ طور معناداری افزایش یافت (0/05>P)، البته در گروه مداخله میزان افزایش کیفیت زندگی بیشتر بود. همچنین شدت علائم بالینی پس از دریافت درمان نسبت به قبل به­ طور معناداری کاهش داشت (0/01>P)، البته در گروه مداخله میزان کاهش علائم بالینی بیشتر بود. نتیجه‌گیری: می­ توان گفت در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک پایدار، درمان ترکیبی مونته ­لوکاست و دس­لوراتادین و درمان تک دارویی دس­لوراتادین، در بهبود کیفیت زندگی و کاهش شدت علائم بالینی موثر هستند.