تغییرات هیستوپاتولوژیکی متعاقب مصرف قارچ‌کش تیوفانات متیل در بافت مغز موش صحرایی

Abstract

زمینه و هدف: قارچ‌کش تیوفانات متیل که برای کنترل شایع‌ترین بیماری‌های قارچی در محصولات کشاورزی استفاده می‌شود، از طریق تغییر در هموستاز فیزیولوژیکی، اثرات سیتوتوکسیک بالایی در سلول‌ها ایجاد می‌کند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیکی متعاقب مصرف قارچ‌کش تیوفانات متیل در بافت مغز موش صحرایی ویستار انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به ‌صورت تصادفی در 4 گروه 8 ‌تایی، یک گروه کنترل و سه گروه دریافت‌کننده سم تیوفانات متیل حل ‌شده در روغن ذرت با دوز‌های 1328 (گروه A)، 996 (گروه B) و 664 (گروه C) (میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) تخصیص یافتند. در پایان برای ارزیابی آسیب‌های ایجادشده در بافت مغز، رنگ‌آمیزی نیسل و هماتوکسیلین-ائوزین انجام شد. یافته‌ها: ارزیابی‌ها بر روی بافت مغز، طیفی از تغییرات پاتولوژیکی در ناحیه قشر مغز گروه A و نکروز نورون‌ها در تمامی گروه‌های دریافت‌کننده سم تیوفانات متیل و به دنبال آن کاهش تراکم نورونی هیپوکامپ و قشر مغز را نشان داد که میزان این کاهش در تمامی نواحی از جمله ناحیه CA2,3 دو گروه A (5/12±106/4) و B (10/22±126/5) نسبت به گروه C (30/79±161/6) بیشتر بود (0/05P<). نتیجه‌گیری: قارچ‌کش تیوفانات متیل از طریق آسیب به سلول‌های قشر مغز و نواحی اصلی هیپوکامپ باعث کاهش تراکم نورون‌های این نواحی در سیستم عصبی مرکزی می‌گردد که پس از افزایش دوز این قارچ‌کش شدت آسیب‌ها نیز افزایش پیدا کرده است.