بررسی عوامل پیشگویی‌کننده‌ پریشانی هیجانی و کیفیت خواب بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با زخم پای دیابتی: سال 1401 در شهر قزوین

Abstract

مقدمه: پریشانی هیجانی و کیفیت خواب هر دو عواملی موثر بر کنترل بیماری و عوارض ناشی از آن در بیماران با زخم پای دیابتی می‌باشند. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل پیشگویی‌کننده پریشانی هیجانی و کیفیت خواب در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی، در شهر قزوین انجام شد. مواد و روش ­ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی –مقطعی است که در سال 1401 اجرا گردید. یکصد و نه بیمار مبتلا به دیابت مراجعه‌کننده به بیمارستان ولایت شهر قزوین بصورت در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار مطالعه شامل سیاهه مقابله جمعیت شناختی، روش طبقه‌بندی زخم دانشگاه تگزاس، پرسش‌نامه کیفیت خواب پیترزبورگ و پرسش‌نامه پریشانی هیجانی (IR-PAID-20) بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: اکثریت بیماران دارای زخم درجه سه (48/6 درصد) در مرحله A (47/7 درصد) بودند. نمره کل پریشانی هیجانی و کیفیت خواب به ترتیب 19/94±49/81 و 4/02±10/21 بود. عواملی همچون کیفیت خواب، درجه زخم، مرحله زخم، نوع درمان، میزان قندخون و مدت ابتلا به زخم پای دیابتی بعنوان عوامل پیشگویی‌کننده پریشانی هیجانی شناسایی شدند (0/05>p). پریشانی هیجانی، درجه زخم و مرحله زخم به‌عنوان عوامل پیشگویی‌کننده کیفیت خواب بیماران شرکت‌کننده شناسایی شدند (0/05>p). نتیجه‌گیری: وضعیت زخم به­عنوان عامل پیشگویی‌کننده مشترک پریشانی هیجانی و کیفیت خواب در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی شناسایی شد. توصیه می‌شود با تمرکز بر عوامل موثر بر پریشانی هیجانی و کیفیت خواب مداخلاتی در راستای بهبود دو مولفه مذکور در بیماران مبتلا صورت گیرد.