اثربخشی آموزش شناختی ـ رفتاری بر سازگاری زناشویی زوجین مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

مقدمه: دیابت یک بیماری متابولیک مزمن می‌باشد که تأثیر عمیقی بر زندگی زوجین دارد. به همین دلیل؛ استفاده از مداخله‌ها و آموزش‌های مبتنی بر رویکردهای روان‌شناختی در زوجین ضرورت دارد. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش شناختی رفتاری بر سازگاری زناشویی زوجین به دنبال ابتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی 40 نفر از بیماران و همسران بیماران مبتلا به دیابت نوع دو به‌صورت در دسترس انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. برای گروه مداخله برنامه آموزش زوجی مبتنی بر رویکرد شناختی ـ رفتاری اجرا شد. مشارکت‌کنندگان هر دو گروه با مقیاس سازگاری زناشویی قبل و بعد از مداخله ارزیابی شدند. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تی مستقل، تی زوجی و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میانگین و انحراف معیار نمرات سازگاری زناشویی زوجین در تمامی ابعاد و نمره‌ی کلی سازگاری زناشویی در پس‌آزمون، در گروه مداخله بیشتر از گروه شاهد است. آزمون ANCOVA نشان داد که این تفاوت‌ها ازنظر آماری معنی‌دار می‌باشد (0/001≥ p). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان‌دهنده تأثیر معنادار آموزش خانواده به شیوه‌ی شناختی ـ رفتاری بر سازگاری زناشویی زوجین مبتلابه دیابت نوع دو می‌باشد و مشاوران و درمانگران می‌توانند از این روش جهت بهبود کیفیت روابط زوجی استفاده نمایند.