نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحاجی ولی زاده, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorسنجری, مهنازfa_IR
dc.contributor.authorفهیم فر, نوشینfa_IR
dc.contributor.authorخلجی, کاظمfa_IR
dc.contributor.authorمنصورزاده, محمد جوادfa_IR
dc.contributor.authorحصاری, الههfa_IR
dc.contributor.authorلاریجانی, باقرfa_IR
dc.contributor.authorقجری, حدیثfa_IR
dc.contributor.authorدرمان, محبوبهfa_IR
dc.contributor.authorاستوار, افشینfa_IR
dc.date.accessioned1402-11-06T06:20:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-01-26T06:20:38Z
dc.date.available1402-11-06T06:20:30Zfa_IR
dc.date.available2024-01-26T06:20:38Z
dc.date.issued2023-09-01en_US
dc.date.issued1402-06-10fa_IR
dc.identifier.citationحاجی ولی زاده, فاطمه, سنجری, مهناز, فهیم فر, نوشین, خلجی, کاظم, منصورزاده, محمد جواد, حصاری, الهه, لاریجانی, باقر, قجری, حدیث, درمان, محبوبه, استوار, افشین. (1402). نابرابری در توزیع دستگاه های سنجش تراکم استخوان در ایران. مجله اپیدمیولوژی ایران, 19(2), 98-110.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7489
dc.identifier.issn2228-7507
dc.identifier.urihttp://irje.tums.ac.ir/article-1-7193-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1067002
dc.description.abstractمقدمه و اهداف: در ایران بسیاری از بیماران در معرض خطر پوکی استخوان، به خدمات تشخیصی پوکی استخوان دسترسی ندارند و این نشان دهنده شکاف بزرگ تشخیص و نهایتا درمان پوکی استخوان است. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی توزیع دستگاه ­های سنجش تراکم استخوان در ایران انجام شد.  روش کار: دستگاه های سنجش تراکم استخوان موجود در کشور در سال 1398 بر اساس سرشماری مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات دستگاه به تفکیک محل استقرار، دولتی یا خصوصی بودن، استاندارد بودن و مدت زمان استفاده جمع آوری شد. به منظور محاسبه شاخص نابرابری در توزیع دستگاه ­ها بین شهرستان­ های استان، فراوانی دستگاه ­های مستقر در مرکز استان با خارج از مرکز استان مقایسه گردید.  به منظور بررسی نابرابری  توزیع دستگاه­ ها در بین استان­ های کشور از منحنی لورنز و شاخص تمرکز(Concentration index) استفاده شد. تمامی میزان ها  به ازای یک میلیون نفر جمعیت بالای 50 سال محاسبه شد. یافته‌ها: در مجموع، از تعداد 492 دستگاه سنجش تراکم استخوان موجود در کشور،  399 دستگاه (81/0%) در مراکز استان مستقر بودند. از این تعداد، 103 (20/9%) دستگاه در مراکز دولتی و 389 (79/0%) دستگاه در مراکز خصوصی بودند. به ازای یک میلیون جمعیت بالای 50 سال تعداد کل دستگاه ها، دستگاه های استاندارد، دستگاه های استاندارد با کارکرد کمتر از 10 سال و دستگاه ها در مراکز دولتی به ترتیب 33/4، 20/3، 9/9 و 7 محاسبه شد. شاخص نابرابری در توزیع دستگاه­ ها در شهرستان­ ها برابر 4/7 بود. همچنین شاخص نابرابری در توزیع دستگاه‌ ها بین استان‌ها، 0/13 (0/25- 0/005 ,95/0 CI:) برآورد شد (0/05= P value). نتیجه‌گیری: توزیع دستگاه ­های سنجش تراکم استخوان در کشور نابرابری قابل توجهی میان استان ­ها و  شهرستان های استان دارد.fa_IR
dc.format.extent767
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله اپیدمیولوژی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Epidemiologyen_US
dc.subjectنابرابری های مراقبت های بهداشتیfa_IR
dc.subjectنابرابری های بهداشتیfa_IR
dc.subjectدستگاه سنجش تراکم استخوانfa_IR
dc.subjectپوکی استخوانfa_IR
dc.subjectاپیدمیولوژیfa_IR
dc.titleنابرابری در توزیع دستگاه های سنجش تراکم استخوان در ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentپزشک عمومی، دفتر کنترل و پیشگیری از بیماری های غیر واگیر، معاونت بهداشت، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار پرستاری، مرکز تحقیقات استئوپروز، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات استئوپروز، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات استئوپروز، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران و استادیار اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات چاقی و عادات غذایی، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری تخصصی کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی، مرکز تحقیقات استئوپروز، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات استئوپروز، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد ممتاز غدد و متابولیسم، مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد اپیدمیولوژی، دفتر کنترل و پیشگیری از بیماری های غیر واگیر، معاونت بهداشت، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد تمام اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات استئوپروز، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue2
dc.citation.spage98
dc.citation.epage110


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد