رابطه تنظیم هیجان بین شخصی و حمایت اجتماعی با گرایش به عمل جراحی زیبایی

Abstract

زمینه و هدف: گرایش به جراحی زیبایی و اقدام به آن می­تواند تحت تاثیر عوامل مختلف جسمانی، روانشناختی، اجتماعی و فرهنگی باشد. در این میان بررسی نقش عوامل روانشناختی کمتر مورد توجه پژوهشگران بوده است. این مطالعه با هدف بررسی نقش تنظیم هیجان بین شخصی و حمایت اجتماعی در پیش­بینی گرایش به عمل جراحی زیبایی انجام شد. روش­کار: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری، شامل کلیه مراجعه کنندگان متقاضی جراحی زیبایی در تیرماه سال 1399 به کلینیک­های جراحی زیبایی شهر تهران بودند، که به روش نمونه­گیری در دسترس 360 نفر از آنان به­عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از ابزارهای تنظیم هیجان بین شخصی، حمایت اجتماعی ادراک شده و پذیرش جراحی زیبایی استفاده شد. داده‌­های پژوهش با روش­ ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به روش گام­به­گام و با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج نشان داد که گرایش به جراحی زیبایی با تنظیم هیجان بین شخصی (304/0-=r) و حمایت اجتماعی اداراک شده (338/0-=r) همبستگی منفی و معنی­دار دارد (05/0>p). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده (28/0-=β) و تنظیم هیجان بین شخصی (23/0-=β) 16% از واریانس گرایش به جراحی زیبایی را پیش­بینی می­کنند (05/0>p). نتیجه ­گیری: گرایش به جراحی زیبایی در افراد توسط متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده و تنظیم هیجان بین شخصی قابل پیش­بینی است، بنابراین پیشنهاد می­شود که روانشناسان و مشاوران جهت کاهش گرایش غیر ضروری افراد به جراحی زیبایی، نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و تنظیم هیجان بین شخصی را مورد توجه قرار دهند.