| dc.contributor.author | ملکی پویا, محمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | خان سوز, مجتبی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1402-11-06T06:06:55Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2024-01-26T06:07:08Z | |
| dc.date.available | 1402-11-06T06:06:55Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2024-01-26T06:07:08Z | |
| dc.date.issued | 2023-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1402-06-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | ملکی پویا, محمد, خان سوز, مجتبی. (1402). پاسخ بازتوانی ورزشی همراه با تحریک الکتریکی بر سطوح سرمی ICAM و VCAM موش‌های صحرایی مبتلا به انفارکتوس میوکارد تجربی. مجله علوم پزشکی رازی, 0, 127-138. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7878-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1066854 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: کنترل عوامل التهابی بعد از آنفارکتوس، به‌علت فقدان جریان خون کافی میوکارد از عوامل اثر گذار بر بهبود بیماران سکته قلبی می‌باشد. مولکول‌های چسبان سلولی و عروقی از جمله این عوامل التهابی هستند که در اختلالات قلبی-عروقی نقش به‌سزایی دارند. به‌همین منظور هدف از این پژوهش بررسی پاسخ اثر ضد التهابی یک دوره حاد تمرین استقامتی بههمراه تحریک الکتریکی در موش‌های صحرایی مبتلا به انفارکتوس میوکارد تجربی بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی 40 سر موش صحرایی نژاد ویستار (8 هفته‌ای با وزن30±220 گرم) پس از وزن کشی به‌طور تصادفی به 4 گروه انفارکته، انفارکته-بازتوانی ورزشی، انفارکته-تحریک الکتریکی و انفارکته-بازتوانی ورزشی-تحریک الکتریکی تقسیم شدند. سپس انفارکتوس میوکارد با استفاده از دو تزریق زیرجلدی ایزوپروترونول (150 میلی‌گرم/کیلوگرم) به فاصله 24 ساعت در گروه‌های انفارکته القاء گردید. گروه‌های مداخله برای یک جلسه تحت بازتوانی ورزشی (تردمیل با سرعت 20 متر/دقیقه برای 1 ساعت) و تحریک الکتریکی (دستگاه فوت شوک برای 5/0 میلی‌آمپر و 20 دقیقه) قرار گرفتند. بلافاصله بعد از مداخله، سطوح سرمی مولکول چسبان سلولی و مولکول چسبان عروقی به روش الایزا بررسی شدند. برای آنالیز داده‌ها از آزمون آنووا یکطرفه و تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری 05/0>P استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تحریک الکتریکی در نمونه‌های انفارکته منجر به افزایش معنی‌دار سطوح سرمی مولکول چسبان سلولی (021/0P=) میشود. اما میزان مولکول چسبان عروقی در گروه تحریکی الکتریکی(040/0P=) و گروه تحریک الکتریکی-بازتوانی ورزشی(038/0P=) کاهش معنی‌داری را نشان داده است.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد با توجه به نتایج مطالعه حاضر هنوز نمیتوان با قطعیت سمت و سوی اثر بازتوانی حاد ورزشی و تحریک الکتریکی فوت شوک را بر مولکول های چسبان تعیین نمود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 950 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | انفارکتوس میوکارد | fa_IR |
| dc.subject | بازتوانی ورزشی | fa_IR |
| dc.subject | تحریک الکتریکی | fa_IR |
| dc.subject | مولکول چسبان سلولی | fa_IR |
| dc.subject | مولکول چسبان عروقی | fa_IR |
| dc.subject | فیزیوتراپی ورزشی | fa_IR |
| dc.title | پاسخ بازتوانی ورزشی همراه با تحریک الکتریکی بر سطوح سرمی ICAM و VCAM موش‌های صحرایی مبتلا به انفارکتوس میوکارد تجربی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 0 | |
| dc.citation.spage | 127 | |
| dc.citation.epage | 138 | |
