اثر بخشی مداخلات ذهن آگاهی بر پایه کاهش استرس بر تنیدگی والد- کودک در والدین کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی- بیش فعالی

Abstract

زمینه و هدف: با توجه به مطالب بیان شده کمبود تحقیقات در ارتباط با مداخلات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر جامعه والدین دارای کودکان بیش­فعال- نقص ­توجه هدف پژوهش حاضر پاسخ به این سوال است که آیا مداخلات ذهن­آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر بهبود تنیدگی والد- کودک در والدین کودکان ADHD موثر است؟. روش کار: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه­آماری این پژوهش را کلیه مادرانی با کودکان دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی مراجعه کننده به کلینیک­های روان ­درمانی مشهد در سال 1396-97، تشکیل دادند. از این جامعه، تعداد 30 مادر کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بصورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه15نفر) جایگزین شدند.آزمودنی­ ها در ابتدا پرسشنامه مقیاس تنیدگی والدین بری و جونز (1995) پاسخ دادند (پیش آزمون) سپس گروه آزمایش تحت 9 جلسه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس کابات و زین (2004) قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. در انتها هر دو گروه به ابزارهای پژوهش پاسخ دادند (پس آزمون). اطلاعات گردآوری شده با روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخلات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر تنیدگی والد- کودک در والدین کودکان ADHD تاثیر مثبت دارد. نتیجه‌گیری: فنون ذهن­آگاهی در افزایش آرام­بخشی عضلانی و کاهش نگرانی، استرس و اضطراب موثر است لذا این برنامه موجب افزایش بهزیستی و نیز بهبود تنیدگی والد- کودک در والدین کودکان ADHD می­شود.