اثربخشی روایت درمانی بر اضطراب اجتماعی بدنی در زنان مبتلا به چاقی و اضافه وزن (مقاله اصیل)

Abstract

زمینه و هدف: باتوجه به شیوع روز افزون چاقی و اضافه­ وزن و پیامدهای روان­شناختی حاصل از آن در جهان و کشورمان ایران، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روایت­ درمانی بر اضطراب اجتماعی بدنی در زنان مبتلا به چاقی و اضافه‌وزن انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه­ آزمایشی، با طرح پیش ­آزمون- پس­ آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را کلیه زنان مبتلا به چاقی و اضافه­ وزن شهر تبریز در سال 1402 تشکیل داد. 30 نفر با روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب و به­طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایشی روایت درمانی را در 8 جلسه 90 دقیقه ­ای به صورت گروهی دریافت کرد و اعضای گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده مقیاس اضطراب اجتماعی بدنی هارت و همکاران (1989) بود. داده ­های جمع­ آوری با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته­ ها: تحلیل داده‌ها نشان داد بین نمرات پس‌آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (0.001>p). میانگین اضطراب اجتماعی بدنی در مرحله پیش ­آزمون به ترتیب برای گروه آزمایشی و کنترل 2.289± 44.33 و 3.063±43.67 بود و در مرحله پس­ آزمون 3.177±36.33 و 3.385±43.80 بود. نتایج نشان داد روایت­ درمانی منجر به کاهش اضطراب اجتماعی بدنی شده است (0.001>p). در مراحل پیگیری نیز معلوم شد اثرات روایت­ درمانی ماندگار است (0.001>p). نتیجه­ گیری: به نظر می‌رسد روایت­ درمانی می‌تواند باعث کاهش اضطراب اجتماعی بدنی زنان مبتلا به چاقی و اضافه‌وزن شود، از این رو احتمالاً در بهبود سلامت روان‌شناختی افراد مبتلا به چاقی و اضافه‌وزن می‌تواند راهبرد مفیدی باشد.