پیامد درمان با آلتپلاز وریدی در بیماران سکته مغزی حاد

Abstract

سابقه و هدف: سکته مغزی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در جهان بوده و درمان آن خون رسانی مجدد بافت مغزی با استفاده از روش‌های مختلف از جمله تزریق آلتپلاز است. هدف از این مطالعه تعیین پیامد درمان با آلتپلاز وریدی می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی تمام بیماران دچار سکته مغزی مراجعه کننده به بیمارستان روحانی بابل در سال‌های 1400-1398 انجام شد. بیماران به دو گروه دریافت کننده آلتپلاز وریدی و گروه درمان روتین و حمایتی تقسیم شدند. اطلاعات جمعیت شناختی و نمرات دو مقیاس (NIHSS) National Institute of Stroke Health Scale جهت بررسی بهبود علائم سکته مغزی و (mRS) modified Rankin Scale به منظور ارزیابی شدت ناتوانی در سه دوره 7، 30 و 90 روزه، بررسی و مقایسه گردید. یافته‌ها: از 100 بیمار مورد مطالعه، 49 نفر در گروه آلتپلاز و 51 نفر در گروه درمان روتین و حمایتی قرار گرفتند. در بررسی مقیاس NIHSS بیماران در سه دوره پیگیری، تفاوت معنی‌داری در گروه دریافت کننده آلتپلاز در مقایسه با گروه درمان روتین و حمایتی وجود داشت (0/001>p). همچنین در مورد مقیاس mRS، در روز 90 (0/80±0/65 در مقابل 1/11±1/55) برخلاف روز 30 (1/07±1/65 در مقابل 0/92±1/31)، بین دو گروه دریافت کننده آلتپلاز و گروه درمان روتین و حمایتی، تفاوت معنی‌داری وجود داشت (0/001>p). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که درمان با آلتپلاز داخل وریدی می‌تواند تأثیر خوبی بر اختلالات عصبی پس از سکته داشته باشد و در دراز مدت تا روز نوداُم پیگیری بیمار، میزان ناتوانی در عملکرد روزانه را بهبود بخشد.