مقایسه پروفایل بیانی mRNA و ncRNA در بیماران مبتلا به سرطان روده با رویکرد سیستم بیولوژی بین سال‌های 1399 تا 1400

Abstract

سابقه و هدف: به دسته­ای از سلول­ها که بیش از بافت نرمال تقسیم شوند، تومور سرطانی گفته می­شود. سرطان روده بزرگ در اکثر موارد، از پولیپ­های روده نشأت می­گیرد. پولیپ­های روده بزرگ، تکه­های گوشتی برآمده است که از پوشش داخلی روده بزرگ نشأت می­گیرند. توضیح روابط تنظیمی بین mRNA و lncRNA می­تواند به شناسایی الگوی تنظیم بیان ژن در سرطان کولورکتال بدخیم کمک کند. در این مطالعه یکپارچه سازی شبکه هم بیان ژنی وزندار در تومور بدخیم با آنالیز داده­های بیانی به دست آمده از نمونه­های افراد نرمال و مبتلا به سرطان بررسی شد. روش بررسی: داده­های استفاده شده در این مقاله شامل توالی­های اگزوزومی lncRNA و mRNA بود که از exorbase و پایگاه اطلاعاتی GEO استخراج شد. شبکه هم بیان ژنی وزندار برای گروه­بندی ژن­ها و یافتن گروه­های ژنی که همبستگی قابل توجهی دارند، به کار برده شد. یافته­ها: در این مطالعه اهمیت پاتولوژیکی گروه­ها، با استفاده از میزان بیان گروه­ها دسته بندی شد. از بین گروه­ها، گروه سبز دارای بیشترین مقدار همبستگی و معنی­داری بود و به همین دلیل فرض بر این است که بیشترین تأثیر را در روند پیشرفت سرطان دارند. نتیجه­گیری: با توجه به ژن­های کلیدی HSPA1B و PPP2R3B،HSPA1A در این مطالعه پیشنهاد می­شود با مقایسه افراد سالم و بیمار و شناسایی تفاوت پروفایل بیان ژنی به یک بیومارکر مناسب جهت شناسایی وتشخیص افرادمبتلا به سرطان کولورکتال دست یافت.