ارتباط بین ترس از ابتلا به کووید-19 و رفتارهای دلبستگی مادران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان در همه‌گیری کووید-19

Abstract

زمینه و هدف بستری نوزادان در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان سبب از بین رفتن یا تأخیر در روند دلبستگی مادر و نوزاد می‌شود. از سوی دیگر قرنطینه و محدودیت‌های فاصله‌گذاری اجتماعی در طی همه‌گیری ویروس کووید-19 منجر به عواقب روان‌ شناختی ازجمله افزایش ترس از ابتلا به کووید-19 می‌شود. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین رفتارهای دلبستگی و ترس از کووید-۱۹ در مادران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان در بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران در همه‌گیری کرونا انجام شد. روش بررسی در این مطالعه توصیفی‌همبستگی، 195 مادر دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران شرکت کردند. نمونه‌گیری با روش مستمر انجام شد. ترس از کووید-19 با پرسش‌نامه ترس از کووید-19 و رفتارهای دلبستگی مادر و نوزاد از طریق ابزار مشاهده‌ای رفتارهای دلبستگی مادر و نوزاد آونت ارزیابی شد. از مادران دارای معیارهای ورود خواسته شد پرسش‌نامه ترس از کووید-19 را تکمیل کنند. سپس رفتارهای دلبستگی مادر و نوزاد توسط پژوهشگر مشاهده و ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی مستقل، کراسکال والیس، من ویتنی و آنووا تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته ها میانگین و انحراف‌معیار ترس از کووید-19 به‌ترتیب برابر با 5/40±19/04 و همچنین میانگین و انحراف‌معیار دلبستگی به‌ترتیب برابر با 12/57±52/31 می‌باشد. یافته‌ها نشان دادند، ارتباط معناداری بین میزان ترس از کووید-19 و دلبستگی مادر به نوزاد وجود نداشت (0/05 نتیجه‌گیری دلبستگی عاطفی مادران به نوزادان مورد مطالعه پایین و ترس از کووید-19 در آن‌ها تقریباً بالا بود. هرچند بین ترس از ابتلا به کووید-19 و دلبستگی مادر به نوزاد ارتباط معناداری دیده نشد، به نظر می‌رسد توجه به عوامل مؤثر در ارتقای دلبستگی عاطفی میان مادر و نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه ضروری است. همچنین توجه کادر درمان و پرستاران به این گروه از مادران در همه‌گیری‌هایی مانند کووید-19 و استفاده از راهکارهایی برای کاهش ترس آن‌ها از ابتلا و انتقال بیماری توصیه می‌شود.