بررسی اثر محصورشدگی بر عملکرد لرزه‌ای سازه‌های با سیستم باربر قاب‌ خمشی بتن مسلح دارای نامنظمی در ارتفاع

Abstract

احاطه کردن هسته مرکزی یک المان بتنی از طریق یک عامل درونی و یا بیرونی مانند آرماتورهای عرضی (خاموت) در داخل بتن، الیاف کربنی و پلیمری دورپیچ خارجی و ورقه‌های فولادی موجب محصورشدگی بتن می‌شود. محصورشدگی معمولا موجب افزایش مقاومت و شکل­پذیری بتن شده و در پی آن، با بهبود رفتار المان‌ها موجب ارتفا عملکرد کلی سازه خواهد شد. امروزه تمایل به ساخت سازه‌های نامنظم روبه افزایش است و وجود نامنظمی در سازه همواره یکی از مشکلات پیش روی مهندسین بوده است. در این تحقیق اثر محصورشدگی بر عملکرد لرزه­ای (خسارت و ضریب رفتار) قاب‌های خمشی بتن مسلح دارای نامنظمی در ارتفاع بررسی شده است. بدین منظور، تعداد 31 قاب نامنظم در ارتفاع در 4 گروه 3، 6، 9 و 12 طبقه، دسته‌بندی شده و به وسیله‌ی تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش­آور) یک بار در حالت محصورشده و بار دیگر در حالت محصور نشده مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که محصور­شدگی می‌تواند سبب بهبود عملکرد لرزه‌ای و کاهش میزان خسارت وارد بر سازه گردد. مقایسه ضرایب رفتار به دست آمده در این تحقیق و ضریب رفتار پیشنهادی آئین‌نامه 2800 نشان می‌دهد که ضریب رفتار پیشنهادی آئین‌نامه در سازه‌های کوتاه مرتبه، تقریباً منطقی و محافظه کارانه می‌باشد اما با افزایش ارتفاع سازه ضریب رفتار پیشنهادی آیین‌نامه 2800، تأمین نشده است.