تغیییرات آنزیم‌های سیکلواکسیژناز و آنتی‌اکسیدان بافت کبد متعاقب تمرین هوازی و مصرف عصارۀ آناناس در موش‌های مبتلا به سرطان پوست

Abstract

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مطالعۀ تغییرات بیان ژنCox-1 و Cox-2 بافت کبد و حجم تومور پس از انجام تمرین هوازی و مصرف عصارۀ آناناس در موش‌های مبتلا به سرطان پوست بود. روش‌ها: این مطالعۀ بنیادی- آزمایشگاهی بر روی 32 سر موش‌های نر نژاد C57BL/6 در چهار گروه شامل کنترل، تمرین هوازی، عصارۀ آناناس و تمرین هوازی- آناناس انجام شد. حیوانات پس از القای تومور، برنامۀ تمرین هوازی به‌مدت شش هفته انجام شد و عصارۀ آناناس به میزان mg/kg 300 گاواژ شد. وزن و حجم تومور موش‌ها اندازه‌گیری شد. پس از تهیۀ خون و نمونه‌های بافتی، بیان ژن Cox-1 و Cox-2 بافت کبد به روش RT-PCR انجام گرفت. سپس داده‌ها با استفاده آنالیز واریانس یک‌طرفه، آزمون تحلیل واریانس دو عاملی و تعقیبی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند و سطح معنی‌داری 05/0 P≤ در نظر گرفته شد. یافته‌ها: براساس نتایج مطالعه در گروه تمرین هوازی و تمرین- آناناس کاهش معنی‌دار حجم تومور و کاهش بیان ژن Cox-1 (97/0±59/0) و Cox-2 (4/0±5/0) بافت کبدی و در گروه تجربی تعاملی تمرین– آناناس نسبت به کنترل (0±1) مشاهده شد (05/0 P≤). بیان ژن Cox 1 در گروه تمرین هوازی افزایش معنی‌دار داشت ولی در گروه تمرین- آناناس کاهش معنی‌دار مشاهده شد. همچنین بیان ژن Cox 2 بافت کبد در گروه تمرین هوازی و گروه تجربی تعاملی تمرین- آناناس نسبت به کنترل کاهش معنی‌داری داشت ولی در گروه آناناس نسبت به کنترل تفاوت بیان این ژن معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بیان ژن Cox 1 در گروه تمرین هوازی افزایش معنی‌دار و در گروه تمرین- آناناس کاهش معنی‌دار مشاهده شد. بیان ژن Cox 2 بافت کبد در گروه تمرین هوازی و گروه تعاملی تمرین- آناناس نسبت به کنترل کاهش معنی‌داری داشت از آنجا که آنزیم Cox-2 با التهاب و درد، رگ‌زایی، سرطان و بیماری آلزایمر ارتباط دارد کند. بنابراین می توان نتیجه گرفت مهار و یا کاهش آن به‌عنوان یک راهبرد امیدبخش و مؤثر برای درمان و جلوگیری از سرطان می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.