تعیین حساسیت و ویژگی معیارهای بالینی در پایش نیاز به درمان دارویی مجرای باز شریانی در نوزادان نارس به روش مقطعی - توصیفی

Abstract

زمینه و هدف: مجرای باز شریانی (PDA) از جمله اختلالات مادرزادی در نوزادان نارس می‌باشد که شدیدا در ارتباط با افزایش مرگ ومیر در آنها محسوب می‌شود. تشخیص PDA و انواع آن به عنوان یکی از مهم‌ترین اختلالات نوزادان نارس از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد، امروزه تشخیص PDA توسط اکوکاردیوگرافی صورت می پذیرد، اما در این مقاله تلاش شده است تا با تعریف یک امتیاز (score) بر اساس 5 معیار بالینی وتعیین حساسیت و ویژگی آن در مقایسه با اکوکاردیوگرافی بتوان PDA را تشخیص داد. روش کار: در این تحقیق که به صورت مقطعی - توصیفی انجام شد تعداد 124 نوزاد نارس به صورت تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس اکوکاردیوگرافی انجام شده بر روی این نوزادان وجود PDA و نوع آن توسط کاردیولوژیست اطفال مشخص شده است. بطور همزمان 5 معیار بالینی شامل تعداد ضربان قلب، نبض محیطی، نبض پره کوردیال، سوفل قلبی و cardiothoracic ratio در این 124 نوزاد نارس نیز اندازه گیری شده و بر اساس این معیارها امتیاز (score) محاسبه شد. نتایج حاصل از این تحقیق توسط نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرارگرفت نهایتا براساس تحلیل‌های آماری و منحنی ROC، رابطه بین امتیاز محاسبه شده بر اساس معیارهای بالینی با PDA اثبات شد. یافته‌ها: بر اساس تحلیل منحنی ROC در نقطه (امتیاز) 3، مقدار حساسیت برابر 65% و مقدار ویژگی 95% می‌باشد و در نقطه (امتیاز) 2 مقدار حساسیت برابر 90% و مقدار ویژگی برابر 87% می‌باشد. با توجه به منحنی ROC از 5 معیار بالینی برای تشخیص hemodynamically significant PDA، ترتیب اثرگذاری این 5 معیار به ترتیب ،cardiothoracic ratio، نبض پره کوردیال، سوفل قلبی، ضربان قلب و نبض محیطی می‌باشند. نتیجه‌گیری: بر این اساس می‌توان گفت با استفاده از اندازه گیری معیارهای بالینی و محاسبه امتیاز، می‌توان PDA را تشخیص داد.