درمان نارسایی زودرس تخمدان با سلول‌های بنیادی مزانشیمی انسانی (مقاله مروری)

Abstract

به از دست دادن عملکرد تخمدا ن قبل از 40 سالگی نارسایی زودرس تخمدان (POI) گفته می‌شود. عوامل مختلفی از جمله ناهنجاری­های کروموزوم X، اختلالات خود ایمنی و داروهای شیمی درمانی می­تواند در پاتوژنز POI دخیل باشد. هورمون تراپی یک درمان رایج برای POI است، اما به دلیل عوارض جانبی و نرخ باروری پایین، گزینه­های درمانی جایگزین مورد نیاز است. در سال‌های اخیر، پیوند سلول‌های بنیادی به ‌عنوان یک رویکرد درمانی امیدوارکننده ظاهر شده است که امیدی برای بهبود و بازیابی عملکرد تخمدان‌ها ایجاد کرده است. سلول­های بنیادی دارای توانایی منحصر به فرد خود نوسازی و بازسازی هستند که آن­ها را به طور بالقوه در درمان POI و ناباروری متعاقب آن موثر می­کند. انواع مختلفی از سلول­های بنیادی برای درمان POI مورد بررسی قرار گرفته­اند، از جمله سلول­های بنیادی مزانشیمی (MSCs)، سلول­های بنیادی از بافت­های خارج جنینی، سلول­های بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) و سلول­های بنیادی تخمدان. هدف این مقاله ارائه مروری بر علل و گزینه‌های درمانی POI، با تمرکز ویژه بر درمان با سلول‌های بنیادی است که توسط مطالعات قبلی پیشنهاد شده است. Corresponding Author: Hossein Kalarestaghy, Department of Anatomical Sciences, School of Medicine, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran Email: h.kalarestaghy111@gmail.com google scholar pubmed