ارزیابی منحنی شکنندگی سازه قاب خمشی فولادی کوتاه مرتبه تحت اثر خوردگی و پس‌لرزه پس از زلزله اصلی

Abstract

پس‌لرزه در سازه‌هایی که در اثر زلزله اصلی دچار خسارت شده‌اند ممکن است موجب خرابی گسترده گردد. از طرفی سازه‌های فولادی در مناطق شرجی مستعد پدیده خوردگی می‌باشند. اثر هم‌زمان خوردگی، خسارت ناشی از زلزله اصلی و پس‌لرزه می‌تواند خرابی‌های ایجادشده را تشدید نماید، اما در آیین‌نامه‌های کنونی اثر پس‌لرزه و خوردگی را در محاسبات لحاظ نمی‌کنند. در این مقاله به بررسی خرابی حاصل از اثر توأمان خوردگی، پس‌لرزه و خسارت حاصل از زلزله اصلی با استفاده از منحنی‌های شکنندگی که میزان آسیب‌پذیری سازه را مشخص می‌کند، پرداخته می‌گردد. سازه سه‌طبقه در ابتدا با استفاده از آیین‌نامه‌های طراحی مدل‌سازی شده و سپس برای ستون‌های طبقه اول آن خوردگی متناسب با 20 سال لحاظ گردیده و تحت تحلیل IDA افزایشی تحت رکورد زلزله اصلی و پس‌لرزه قرارگرفته و بیشترین جابه‌جایی نسبی طبقات به‌عنوان تقاضا تعیین می‌گردد و سپس در ادامه منحنی‌های شکنندگی برای سازه موردنظر ترسیم می‌گردد. با توجه به نتایج مشاهده می‌گردد که میزان آسیب‌پذیری سازه دچار خوردگی متناسب با 20 سال تحت اثر زلزله و پس‌لرزه نسبت به سازه فاقد خوردگی تحت زلزله اصلی و همچنین سازه فاقد خوردگی تحت زلزله اصلی و پس‌لرزه در میانه شکنندگی به ترتیب؛ درشدت خرابی کم و متوسط تفاوت معناداری مشاهده نمی‌گردد اما در سطوح خرابی شدید میزان آسیب‌پذیری 19% و 32% افزایش پیدا می‌کند، در 16% شکنندگی میزان آسیب پذیری به ترتیب؛ درشدت خرابی کم و متوسط تغییری نمی‌کند اما در سطوح خرابی شدید 22% و 37% افزایش می‌یابد و در سطح خرابی کامل حدود 30% و 52% افزایش پیدا می‌کند.