بررسی پروگنوز نورولوژیک در بیماران آسیب تروماتیک طناب نخاعی گردنی مراجعه‌کننده به بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران در طی سال‌های 1390-1395

Abstract

مقدمه: در ترومای ستون فقرات گردنی، مکانیسم تروما، سطح مقطع متأثر از تروما و همچنین شدت تروما می‌تواند در بروز اختلالات عصبی تأثیرگذار باشد و نوع این اختلالات عصبی می‌تواند در پیش‌آگهی درمان‌های جراحی نیز مؤثر باشد؛ لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی پیش‌آگهی نورولوژیک متعاقب آسیب تروماتیک طناب نخاع گردنی است. مواد و روش ­ها: در این مطالعه گذشته‌نگر پرونده 306 بیماری که در بیمارستان رسول اکرم (ص)، طی سالهای 1390 الی 1395 تحت درمان آسیب طناب نخاعی گردنی قرار گرفته بودند، جمع آوری شد و پس از آن متغیر های مورد نظر برای هر بیمار استخراج شد. تجزیه تحلیل داده‌ها با استفاده از نسخه 21 نرم‌افزار‌ SPSS ‌‌ انجام گرفت. سطح معنی داری کمتر از 05/0 درنظر گرفته شد. یافته ­ها: نتایج این مطالعه نشان داد که سقوط از ارتفاع (2/41 %) و تصادف با موتور سیکلت (9/54 %) شایع‌ترین علت تروما در ستون فقرات گردنی در ناحیه (C3-C7) بود. شیوع کلی ضایعات نورولوژیک در زمان ارجاع بیماران به اورژانس 4/29 % بود که 8/7 % موارد در حین بستری و قبل از جراحی فوت کرده بودند. عوامل پیش‌بینی‌کننده اختلالات نورولوژیک جنس مؤنث، ضربه‌های مستقیم در دعوا و ضربه‌های ناحیه تحتانی گردن بودند. بحث و نتیجه ­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد سقوط از ارتفاع و تصادف با موتورسیکلت شایع‌ترین علت تروما و بروز ضایعات نورولوژیک در ستون فقرت گردنی است. میزان بروز اختلالات نورولوژیک در جنس مؤنث، ایجاد تروما در حین دعوا و نزاع و تروماهایی که در ناحیه تحتانی گردن اعمال می‌شوند بیشتر است.