اثر تمرین شنا بر حافظه فضایی و کاهش التهاب هیپوکامپ در موش‌ها

Abstract

زمینه و هدف: هنوز تأثیر تمرین شنا بر سطوح سایتوکاین­های پیش التهابی و التهابی نظیر اینترلوکین-6 و اینترلوکین-10 و در نتیجه بر میزان حافظه فضایی در رت‌های بالغ به طور دقیق مطالعه نشده است؛ لذا هدف این مطالعه تعیین اثر تمرین شنا بر حافظه فضایی و سطوح التهاب هیپوکامپ در موش‌ها بود. روش کار: موش­های نر نژاد C57BL6 با (سن تقریبی 10-11هفته) و (وزن 18-21 گرم) از انستیتو پاستور ایران تهیه و در شرایط نوری 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و دمای 23±1 درجه سانتیگراد و رطوبت 40-50 درصد نگهداری و آب و غذای کافی به صورت آزاد در دسترس آن­ها قرار داده شد. حیوانات به دو گروه بدون تمرین و با تمرین شنا (8 سر در هرگروه) تقسیم شدند؛ سپس حیوانات تحت یک برنامه 4 هفته­ای تمرین شنا قرار گرفتند. داده­ها با استفاده از آنالیز تی تست مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: موش­هایی که ورزش شنا تجربه کرده­اند سطح بالاتری از سایتوکاین اینترلوکین 10 را در هیپوکامپ خود نسب به گروه کنترل نشان داده اند و اثر معناداری تمرین شنا بر حافظه فضایی تایید شد. همچنین ورزش شنا منجر به کاهش سطح التهاب هیپوکامپ از طریق کاهش سطح اینترلوکین-6 در مقایسه با موش­های گروه کنترل شد. نتیجه‌گیری: در مجموع، این مطالعه نشان می­دهد که ورزش شنا ممکن است بتواند به عنوان یک استراتژی غیردارویی مکملی برای درمان زوال شناختی در افراد مبتلا پیشنهاد گردد. با این وجود، مطالعات بیشتر باید بر پروتکل‌های آموزشی که می‌تواند در انسان استفاده شود، متمرکز شود.