• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند
    • دوره 30, شماره 2
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند
    • دوره 30, شماره 2
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بررسی میزان بیان lncRNA DSCR9 در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال

    (ندگان)پدیدآور
    داودی, مهرنوشضیاء جهرمی, نوشا
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    621.1کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    مقاله اصیل پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    زمینه و هدف: بررسی­‌ها نشان داده است که DSCR lncRNA از سرطان و التهاب جلوگیری می­‌کند و بیان آن منجر به فعالیت‌های ضد توموری می­‌شود. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی ارتباط میزان بیان lncRNA DSCR9 با خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ بود. روش تحقیق: از 20 نمونه بافت بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال و 20 بافت سالم روده افراد سالم نمونه‌گیری انجام شد. استخراج Total RNA و سپس سنتز cDNA انجام شد. بررسی بیان lncRNA DSCR9 با استفاده از روش Real time RT PCR و پرایمرهای طراحی شده با استفاده از نرم‌افزار Beacon Designer انجام شد. میزان بیان نسبی lncRNA DSCR9 محاسبه شد و در نهایت توسط نرم‌­افزار GraphPad Prism نتایج مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیان DSCR9 lncRNA در سرطان کولورکتال در مقایسه با گروه کنترل و همچنین در تومور افراد دارای متاستاز و فاقد متاستاز افزایش یافت. از طرفی بیان نسبی  DSCR9 lncRNA در تومور افراد دارای مرحله 1 و 2 و در افراد دارای تومور با اندازه متفاوت افزایش معناداری را نشان نداد؛ اما بیان نسبی lncRNA DSCR9 در تومور افراد دارای گرید 1 و 2 افزایش بیان داشت و از نظر آماری معنا‌دار بود (0/0144P=). بررسی اختصاصیت و حساسیت lncRNA DSCR9 نشان داد که به‌عنوان یک نشانگر (0/0001P=) می‌تواند جمعیت بیمار را از سالم جدا کند. نتیجه‌گیری: در تحقیق حاضر بیان نسبی lncRNA DSCR9 در افراد مبتلا به سرطان کولورکتال در مقایسه با کنترل افزایش بیان داشت که احتمالاً می­تواند به دلیل فعال کردن پروتئین­های دخیل در سرطان و افزایش مسیر سیگنالینگ Wnt/beta-catenin باشد و باعث رشد سلول­‌های تومور و رگ‌­زایی در سرطان باشد. بنابراین با توجه به تغییرات بیان ژن DSCR9 lncRNA  در سرطان کولورکتال احتمالاً می­‌توان از این ژن به عنوان یک نشانگر زیستی برای تشخیص تومور استفاده نمود. * مسئول مکاتبات: نوشا ضیاء جهرمی  پست الکترونیکی: Nooshazia.59@gmail.com View ORCID iD Profile You can also search for this author in:  PubMed     ResearchGate   Scopus    Google Scholar    Google Scholar Profile
    کلید واژگان
    نشانگر زیستی
    سرطان کولورکتال
    lncRNA
    ژن DSCR9
    بيوشيمي

    شماره نشریه
    2
    تاریخ نشر
    2023-10-01
    1402-07-09
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
    سازمان پدید آورنده
    گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
    گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

    شاپا
    16072197
    2423-6152
    URI
    http://journal.bums.ac.ir/article-1-3294-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1041455

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب