اثرات هم افزایی تانیک اسید و تا موکسیفن در سلول های SKBR3 با رویکرد به بیان HER2،EGFR و القای آپوپتوز به روش real time PCR و فلوسیتومتری

Abstract

سابقه و هدف: سرطان پستان با افزایش بیان HER2 HER2) مثبت) یکی از تهاجمی‌ترین زیرشاخه‌های سرطان پستان است که تقریباً 30 درصد از موارد تشخیص داده شده را تشکیل می‌دهد. این موارد از سرطان با کاهش بقا، افزایش تهاجم تومور و پیش آگهی کلی ضعیف همراه است. متأسفانه، تعداد زیادی از بیماران به درمان‌های مرسوم مقاومت نشان می‌دهند. گزارشات مختلف نشان داده اند تاموکسیفن نرخ پاسخ دهی 10 تا 15 درصدی را در تومورهای استروژن منفی و HER2 مثبت نشان می دهند. استفاده از حساس کننده های شیمیایی طبیعی در ترکیب با داروی شیمی درمانی می تواند کمک امیدوار کننده ای را در درمان سرطان با افزایش اثر بخشی داروهای شیمی درمانی ارائه دهد. روش بررسی: در این مطالعه اثر حساس کنندگی شیمیایی تانیک اسید با داروی تاموکسیفن در سلولهای SKBR3 با استفاده از آزمایشات real time PCR و فلوسیتومتری مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که تاموکسیفن و تانیک اسید هر کدام به تنهایی نمی توانند از لحاظ آماری میزان بیان HER2 را به طور معناداری کاهش دهند و در مورد EGFR تانیک اسید برخلاف تاموکسیفن توانست میزان بیان را به طور معناداری کاهش دهد. اما ترکیب آنها موجب کاهش معناداری در سطح بیان EGFR و HER2 می شود. همچنین نتایج فلوسیتومتری نشان داد ترکیب تانیک اسید با تاموکسیفن موجب افزایش معناداری در درصد آپوپتوز نسبت به گروه کنترل، تاموکسیفن و تانیک اسید به تنهایی شد. نتیجه­گیری: به طور کلی می توان گفت که تانیک اسید می تواند به عنوان یک پلی فنول در ترکیب با تاموکسیفن بر روی سلو­ل­های سرطانی با بیان میزان بالای HER2، به عنوان حساس کننده شیمیایی عمل کند.