بررسی شیوع بیماری‌های خودایمن تیروئید در کودکان مبتلا به سلیاک شهر ارومیه

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: سلیاک یک اختلال خودایمنی با درگیری روده کوچک است که به‌واسطه مصرف گلوتن ایجاد می‌شود. علاوه بر عوارض ناشی از درگیری دستگاه گوارشی، عوارض متعدد خودایمنی به‌ویژه بیماری‌های خودایمن تیروئید نیز در این بیماران شایع است. هدف این مطالعه بررسی شیوع بیماری‌های خودایمن تیروئید در کودکان سلیاکی ارومیه جهت مدیریت بهینه درمان آن‌ها بود. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی، از کودکان اهل ارومیه که سلیاک آن‌ها قبلاً تأیید شده بود، نمونه خون وریدی گرفته شد. تست‌های آنتی ترانس گلوتامینازبافتی (anti-tTG) جهت تأیید تشخیص، تست‌های (anti-TPO) Antithyroid Peroxidase antibody و Antithyroglobulin Antibody (anti-TG) جهت غربالگری بیماری خودایمن تیروئید، ونیز تست Thyroid stimulating hormone (TSH) جهت بررسی عملکرد غده تیروئید به روش الایزا انجام شدند. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: هفتادوهفت بیمار با میانگین سنی 84/11 در مطالعه شرکت کردند که 30 نفر از آن‌ها مذکر و 47 نفر مؤنث بودند. تست Anti- TPO در 9/3درصد و تست Anti-TG در 7/11درصد بیماران مثبت بود که همگی مؤنث بودند. اختلاف در دو جنس در مورد Anti-TG ازلحاظ آماری معنی‌دار بود (p= 0/023). در اغلب بیمارانی که Anti-TPO مثبت داشتند، تست Anti-TG نیز مثبت بود، و همبستگی مثبت معنی‌دار (82/0 R=) بین این دو تست دیده شد. در 26 درصد بیماران کم‌کاری و در 3/1 درصد پرکاری تیروئید دیده شد. در بیماران سلیاکی که Anti-TPO در آن‌ها مثبت بود، 7/66 درصد و در آن‌هایی که Anti-TG مثبت بود، 5/45 درصد کم‌کاری تیروئید دیده شد که ازلحاظ آماری معنی‌دار نبودند (12/0 p=). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بیماری‌های خودایمن تیروئید در کودکان سلیاکی به‌ویژه در جنس مؤنث بالا است. لذا بررسی مرتب عملکرد غده تیروئید و پایش اتوآنتی‌بادی‌ها در بیماران سلیاکی جهت مدیریت بهینه هر دو بیماری ضروری به نظر می‌رسد.