بررسی سلامت DNA اسپرم در افراد الیگوزواسپرمی مراجعه‌کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان: یک مطالعه مقطعی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: الیگوزواسپرمی یا کاهش غلظت اسپرم اغلب با تحرک و مورفولوژی غیرطبیعی همراه است که نشان‌دهنده عملکرد غیرطبیعی اسپرماتوژنز در بیضه است. سلامت DNA اسپرم نقش مهمی در رشد جنین و باروری دارد. بنابراین، هدف ما ارزیابی سلامت DNA اسپرم در جمعیت بزرگی از مردان اولیگوزواسپرمی و نرموزواسپرمی بود. مواد و روش‌ کار: در این مطالعه مقطعی، 967 نمونه الیگوزواسپرمی (تعداد اسپرم کمتر از 39 میلیون در هر انزال) و 967 نمونه نرموزواسپرمی بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی (WHO-2021) وارد شدند. آسیب DNA اسپرم با روش SCSA و TUNEL ارزیابی شد. تجزیه‌وتحلیل‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار)SPSS نسخه 22 ) انجام شد و سطح معنی‌داری کمتر از05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین آسیب DNA اسپرم و همچنین رنگ‌پذیری DNA در افراد الیگوزواسپرمی به‌طور معنی‌داری بیشتر از افراد نرموزواسپرمی بود (p<0.001). برخلاف حجم منی و تعداد اسپرم که به‌طور معنی‌داری کمتر بود (p<0.001)، میانگین مورفولوژی غیرطبیعی اسپرم در مردان اولیگوزواسپرمی نسبت به مردان نرموزواسپرمی به‌طور معنی‌داری بیشتر بود (p<0.001). بحث و نتیجه‌گیری: در افراد الیگوزواسپرمی علاوه بر اینکه تعداد، مورفولوژی و تحرک اسپرم نیز بر اساس آستانه WHO می‌تواند غیرطبیعی باشد. همچنین آسیب DNA اسپرم نیز بطور معنی‌داری بالاست که می‌تواند نشان‌دهنده اسپرماتوژنز غیرطبیعی و عدم بلوغ اپیدیدیمی باشد. بنابراین، بر اساس شدت آسیب، بهتر است راهبردهای مصرف دارویی یا روش‌های کمک درمان را بیشتر مدیریت کرد تا بهترین تصمیم برای درمان گرفته شود.