ادجوانت تراپی در درمان سرطان با استفاده از پروبیوتیکها و میکروبیوتای روده

Abstract

سرطان دومین عامل مرگ و میر در جهان بعد از بیماری های قلبی عروقی میباشد. روش‌های درمانی به همراه سایر عوامل تعدیل‌کنندۀ ایمنی به ادجوانت تراپی یا درمانی-کمکی اشاره دارد. تعدیل‌کننده‌های طبیعی مانند پروبیوتیک‌ها، اثر ضدسرطانی خود را با افزایش آپوپتوز سلول‌های سرطانی و محافظت در برابر استرس اکسیداتیو القا می‌کنند. مطالعات نشان داده‌اند که میکروبیوتای روده، اثر شیمی‌درمانی و پرتودرمانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و این کار را از طریق فعال‌سازی ژن سرکوبگر توموری و حفظ چرخۀ سلولی، غیرفعال‌سازی سیتوکین‌های پیش‌التهابی و غیرفعال‌سازی انکوژنز را توسط مهار انتقال هسته‌ای بتا کتنین و NF-kB نشان می‌دهد . علاوه بر این، این میکروب‌ها به‌طور قابل‌توجهی به اثربخشی و سمیت داروهای ایمونوتراپی که اخیراً توسعه یافته‌اند، کمک می‌کند. همچنین پروبیوتیک ها نیز، سبب کاهش موکوزیت ناشی از شیمی‌درمانی و اسهال ناشی از اشعه‌درمانی می‌شوند. پروبیوتیک ها با مهار سیتوکین‌های پیش‌التهابی، اثرات نامطلوب شیمی‌درمانی/ایمونو/پرتودرمانی را کم می‌کنند. در این مطالعه مروری در ابتدا به بررسی توانایی پروبیوتیک‌ها به‌عنوان عوامل ضدسرطان و پیشگیری از سرطان و توانایی تعدیل عملکرد شیمی‌درمانی پرداخته شده و سپس به بررسی اهمیت میکروبیوم روده و اثرات آن بر سرطان‌های مختلف می‌پردازد. همچنین مزایای مختلف میکروبیوتای روده، ازجمله فعالیت ضدسرطانی آن‌ها، توانایی تعدیل عملکرد شیمی‌درمانی و تأثیر بر پاسخ ایمونوتراپی بررسی شده است.