| dc.contributor.author | کاشف, مجید | fa_IR |
| dc.contributor.author | صالح پور, مجتبی | fa_IR |
| dc.contributor.author | شهیدی, فرشته | fa_IR |
| dc.contributor.author | نجاتمند ملاری, نعمت اله | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1402-06-13T19:04:10Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2023-09-04T19:04:11Z | |
| dc.date.available | 1402-06-13T19:04:10Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2023-09-04T19:04:11Z | |
| dc.date.issued | 2023-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1401-12-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | کاشف, مجید, صالح پور, مجتبی, شهیدی, فرشته, نجاتمند ملاری, نعمت اله. (1401). مقایسه اثر شش هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان ژن miR - 373 موش‌های نر مبتلا به کاردیومیوپاتی دیابتی. مجله علوم پزشکی رازی, 30(1), 193-205. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7756-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1033203 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: عامل اصلی مرگ و میر بیماران دیابتی، کاردیومیوپاتی است. تمرین ورزشی منظم سبب بهبود مقاومت به انسولین و کاهش مرگ و میر بیماران دیابتی می‌گردد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه اثر شش هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان ژن miR-373 موش‌های نر مبتلا به کاردیومیوپاتی دیابتی بود.
روش کار: 24 موش نر نژاد ویستار با میانگین وزن 20±200 گرم و سن 8 هفته، پس از القای دیابت (با تزریق 50 میلی گرم بر کیلوگرم STZ) به طور تصادفی در چهار گروه 6 تایی (شم، کنترل، تمرین مقاومتی و تمرین هوازی) طبقه‌بندی شدند. یک گروه سالم (n : 6) نیز جهت مقایسه با گروه دیابتی در نظر گرفته شد. پروتکل‌های ورزشی مقاومتی (راه رفتن بر روی نردبان عمودی) و هوازی (دویدن بر روی تردمیل) به مدت 6 هفته (5 روز در هفته) اجرا شد. با استفاده از PCR-Real Time بیان ژن miR–373گروه‌های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به طبیعی بودن توزیع داده‌ها از آزمون آماری One Way Anova و آزمون T همبسته استفاده شد. داده‌های بیان ژن با روش GapDh و روش ( ∆∆CT )- 2 نرمال شدند.
یافته‌ها: هر دو پروتکل تمرینی منجر به کاهش معنادار (05/0P ≤) گلوکز خون ناشتا (FBS) و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR%) شدند. VO2peak (1/0 P:) گروه هوازی و 1RM (73/0 P:) گروه مقاومتی افزایش معناداری پیدا کردند. سطح بیان ژن miR–373 در گروه کنترل و شم دیابتی نسبت به گروه سالم کاهش اما در هر دو گروه تمرینی افزایش یافت. اما این افزایش معنادار نبود (05/0P >).
نتیجه‌گیری: تمرین هوازی و مقاومتی به ترتیب توان هوازی و قدرتی گروه‌های تمرینی را بهبود بخشید. ضمنا هر دو تمرین منجر به بهبود عوارض دیابت (سطح بیان miR-373 را افزایش دادند) شدند اما تمرین هوازی سبب بهبود مطلوب تر عوارض کاردیومیوپاتی دیابتی شد.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 850 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | تمرین هوازی | fa_IR |
| dc.subject | تمرین مقاومتی | fa_IR |
| dc.subject | کاردیومیوپاتی دیابتی | fa_IR |
| dc.subject | miR-373 | fa_IR |
| dc.subject | فیزیولوژی ورزش | fa_IR |
| dc.title | مقایسه اثر شش هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان ژن miR - 373 موش‌های نر مبتلا به کاردیومیوپاتی دیابتی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | استاد، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش گرایش قلب، عروق و تنفس، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 30 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 193 | |
| dc.citation.epage | 205 | |
