نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقزاق, مرسدهfa_IR
dc.contributor.authorلطفی کاشانی, فرحfa_IR
dc.contributor.authorوزیری, شهرامfa_IR
dc.contributor.authorزارع, حسینfa_IR
dc.date.accessioned1402-06-13T19:02:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-09-04T19:02:48Z
dc.date.available1402-06-13T19:02:42Zfa_IR
dc.date.available2023-09-04T19:02:48Z
dc.date.issued2023-04-01en_US
dc.date.issued1402-01-12fa_IR
dc.identifier.citationقزاق, مرسده, لطفی کاشانی, فرح, وزیری, شهرام, زارع, حسین. (1402). مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و روان‌پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر توجه و کارکرد اجرایی بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز: یک مطالعه نیمه تجربی تک آزمودنی. مجله علوم پزشکی رازی, 30(2), 132-144.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-8152-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1033177
dc.description.abstractزمینه و هدف: بیماری لوپوس از جمله بیماری‌های خودایمنی می‌باشد که عوارض جانبی ناشی از داروهای آن نیز افراد مبتلا را دچار آشفتگی روانی و نقایص شناختی می‌کند. لذا هدف مطالعه، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و روان‌پویشی کوتاه‌مدت فشرده (ISTDP) بر توجه و کارکرد اجرایی بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی تک آزمودنی با طرح‌های خط‌ پایه چندگانه بود. شرکت کنندگان این مطالعه 6 نفر از افراد مبتلا به بیماری لوپوس عضو انجمن حمایت از بیماران لوپوس در شهر تهران بودند که به شکل تصادفی به دو گروه سه نفره اختصاص یافتند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون جور کردن کارت‌های ویسکانسین و آزمون استروپ بود. افراد گروه اول ACT و افراد گروه دوم (ISTDP) را به صورت انفرادی در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از تعیین اندازه اثر استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد روش ACT تاثیر بیشتری نسبت به ISTDP در بعد زمان واکنش داشت. از لحاظ کاهش تعداد خطاها نیز در خطای مرحله اول، اندازه اثر در گروه ACT متوسط و در گروه ISTDP اندک به بالا، در مرحله دوم و سوم هر دو زیاد اما میزان تاثیر قدری در مرحله دوم در ISTDP بالاتر و در مرحله سوم در گروه ACT بالاتر بوده است. همچنین نتایج نشان داد که میانگین اندازه اثر آزمون ویسکانسین در گروه ACT بالاتر از گروه ISTDP بود. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد از این روش‌های مداخله، مخصوصا ACT در کنار سایر رویکردهای درمانی موجود به عنوان گزینه مناسبی برای افراد دارای بیماری لوپوس می توان بهره برد.fa_IR
dc.format.extent805
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectبیماری لوپوس اریتماتوزfa_IR
dc.subjectدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهدfa_IR
dc.subjectروان‌پویشی کوتاه‌مدت فشردهfa_IR
dc.subjectکارکرداجراییfa_IR
dc.subjectکارکرد توجهfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleمقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و روان‌پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر توجه و کارکرد اجرایی بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز: یک مطالعه نیمه تجربی تک آزمودنیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، دانشکده پزشکی، گروه روانشناسی، واحد تهران، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه روانشناسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue2
dc.citation.spage132
dc.citation.epage144


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد