نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدلفانی, زهرهfa_IR
dc.contributor.authorشهیدی, فرشتهfa_IR
dc.contributor.authorکاشف, مجیدfa_IR
dc.contributor.authorنامداری, مهردادfa_IR
dc.date.accessioned1402-06-13T19:01:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-09-04T19:01:54Z
dc.date.available1402-06-13T19:01:50Zfa_IR
dc.date.available2023-09-04T19:01:54Z
dc.date.issued2023-05-01en_US
dc.date.issued1402-02-11fa_IR
dc.identifier.citationدلفانی, زهره, شهیدی, فرشته, کاشف, مجید, نامداری, مهرداد. (1402). تاثیر یک دوره تمرینات تناوبی هوازی با حجم کم و با شدت بالا بر پاسخ شاخص‌های ساختاری و عملکردی قلب در بیماران مبتلا به انفاکتورس میوکارد. مجله علوم پزشکی رازی, 30(3), 129-140.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-7619-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1033162
dc.description.abstractزمینه و هدف: انفاکتورس میوکارد از مهم‌ترین کاردیوپاتی‌های ایسکمی به شمار می‌رود. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر یک دوره تمرین تناوبی هوازی با حجم کم و با شدت بالا بر پاسخ شاخص‌های ساختاری و عملکردی قلب در بیماران مبتلا به انفاکتورس میوکارد بود. روش کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش-پس آزمون، 20 بیمارمرد مبتلا به انفاکتورس میوکارد (بدون سابقه تمرینی منظم) به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (10نفر) و گروه تمرین (10 نفر) داوطلب شرکت در پژوهش شدند. افراد در گروه تمرینی 3 روز در هفته به مدت20 دقیقه (یک جلسه بر روی تردمیل و جلسه دیگر بر روی دوچرخه ورزشی) برای 12 هفته برنامه تمرینی را انجام دادند.شاخص‌های ساختاری و عملکردی قلب با استفاده از دستگاه اکوکاردیوگرافی در شرایط پایه و پس از 12 هفته تمرین اندازه گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون  تی زوجی و تی مستقل تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: قطر و حجم پایان دیاستولی، کسر تزریقی و حجم ضربه‌ای بطن چپ و اوج اکسیژن مصرفی گروه تمرینی در مقایسه با شرایط پایه و در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری یافت (05/0P<) و ضربان قلب استراحت، فشارخون سیستولی و دیاستولی کاهش معناداری را نشان داد (05/0P<). اما تغییر معناداری در ضخامت دیواره خلفی پایان دیاستول بطن چپ مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد تمرین تناوبی هوازی با حجم کم و با شدت بالا، ساختار و عملکرد بطن چپ را بهبود می‌بخشد، اما به نظر می‌رسد برای دستیابی به تغییرات ساختاری بارزتری در بطن چپ بیماران مبتلا به MI به حجم تمرینی بیشتری نیاز است.fa_IR
dc.format.extent0
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectانفارکتوس میوکاردfa_IR
dc.subjectتمرین ورزشیfa_IR
dc.subjectتوانبخشی قلبیfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.titleتاثیر یک دوره تمرینات تناوبی هوازی با حجم کم و با شدت بالا بر پاسخ شاخص‌های ساختاری و عملکردی قلب در بیماران مبتلا به انفاکتورس میوکاردfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیرشهید رجایی، تهران،ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، مرکز تحقیقات قلب و عروق، بیمارستان شهید رحیمی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue3
dc.citation.spage129
dc.citation.epage140


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد