اثر شش هفته تمرینات هوازی بر میزان سیتوکروم C بخش حسی نخاع در موش‌های ویستار مبتلا به نوروپاتی دیابتی (تغییرات سیتوکرم C نورون‌های حسی پس از تمرینات ورزشی)

Abstract

زمینه و هدف: نوروپاتی دیابتی در ارتباط با تخریب میتوکندری و تغییر در اجزای آن می‌باشد. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر شش هفته تمرین هوازی بر سطح سیتوکروم C بخش حسی نخاع در موش‌های صحرایی مبتلا به نوروپاتی دیابتی بود. روش کار: در تحقیق تجربی حاضر 12 سر موش نر ویستار به 4 گروه تمرین سالم، تمرین کنترل، دیابتی سالم و دیابتی کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل 6 هفته تمرین دویدن روی تریدمیل در 5 جلسه از هفته بود. پس از تشریح حیوانات بخش پشتی نخاع به عنوان نورون‌های حسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین هوازی موجب کاهش گلوکز خون در گروه دیابت تمرین نسبت به گروه دیابت کنترل شد (002/0= P)، ولی تفاوت معنی داری در وزن موش‌ها ایجاد نکرد. همچنین افزایش معنی داری (041/0= P) در میزان سیتوکروم C در گروه تمرین سالم نسبت به گروه کنترل سالم و کاهش معنی داری (001/0> P) در گروه دیابت تمرین نسبت به گروه دیابت کنترل مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر می‌توان گفت که بین سازگاری‌های کسب شده از تمرین بر سطح سیتوکروم C در موش‌های سالم و دیابتی تفاوت وجود دارد و در حیوانات سالم این تنظیم افزایشی است. در حالی که در نوروپاتی دیابتی تنظیم کاهشی دارد که می‌تواند نشان دهنده کاهش تخریب میتوکندری و آسیب نورون در سیستم عصبی باشد.