مقایسه فیستولوتومی و تزریق اسکلروزان در مدیریت فیستول پری‌آنال یک مطالعه بالینی تصادفی کنترل‌شده

Abstract

زمینه و هدف: فیستول پری‌آنال یک مسیر پاتولوژیک بین دو سطح اپی‌تلیال کانال آنورکتال و پوست پری مقعد است. رایج‌ترین روش درمانی فیستولوتومی است که منجر به عوارضی مانند بی‌اختیاری می‌شود. این مطالعه با هدف مقایسه نتایج جراحی فیستولوتومی و اسکلروتراپی در مدیریت فیستول پری‌آنال انجام شده است. روش تحقیق: این مطالعه به‌صورت بالینی تصادفی کنترل‌شده انجام شد. 24 بیمار مبتلا به فیستول آنورکتال وارد مطالعه شدند. در گروه یک فیستولوتومی و در گروه دوم تزریق ماده اسکلروزان انجام شد. زمان نقاهت، میزان عود، درد پس از عمل و درجه بی‌اختیاری مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون کای دو و تی تست مستقل در نرم‌افزار SPSS (نسخه 18) انجام شد و سطح معنی‌داری در این پژوهش کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در گروه اسکلروزان 5 مرد (7/41%) و 7 زن (3/58%) و در گروه فیستولوتومی 7 مرد (3/58%) و 5 زن (7/41%) بودند. بین دو گروه رابطه معنی‌داری از نظر جنسیت مشاهده نشد (68/0=P). میزان عود در گروه اسکلروزان 3 مورد (9/42%) و در گروه فیستولوتومی 4 مورد (1/57%) بود که از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت (65/0=P). امتیاز کنترل مدفوع پس از اسکلروتراپی بیشتر از گروه فیستولوتومی بود (01/0=P) و میانگین مدت بستری در بیمارستان، ناراحتی پس از جراحی و مدت زمان بهبودی فیستول در گروه اسکلروزان به‌طور معناداری از گروه فیستولوتومی کوتاه‌تر بود. نتیجه‌گیری: تزریق اسکلروزان در درمان فیستول پری‌آنال مؤثر، ایمن، ساده، قابل قبول و مقرون به صرفه است.