بررسی برخی از عوامل مؤثر در پاسخ به سرمادرمانی در زنان مبتلا به زگیل تناسلی

Abstract

سابقه و هدف: درمان زگیل تناسلی به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که ممکن است هرکدام مزیت و معایبی داشته باشند. این مطالعه را با هدف تعیین برخی از عوامل مؤثر در پاسخ به سرمادرمانی در زنان مبتلا به زگیل تناسلی انجام دادیم. مواد و روش‌‌ها: این مطالعه‌ی مورد-شاهدی روی 200 زن مبتلا به زگیل تناسلی و داوطلب برای اجرای سرمادرمانی مراجعه‌کننده به بیمارستان فرشچیان (سینا) در سال 1400 تا 1401 انجام شد. قبل از شروع سرمادرمانی، از ضایعات، نمونه‌ی بافتی جهت انجام PCR و تعیین ژنوتیپ ویروس پاپیلومای انسانی انجام شد. بر اساس نوع زیرگروه استخراج‌شده، ضایعات در سه گروه پرخطر، متوسط و کم‌خطر دسته‌بندی شدند. سرمادرمانی برای هر ضایعه هر دو هفته ‌یک‌بار و حداکثر تا شش جلسه انجام شد. بیماران یک ماه بعد از انجام آخرین نوبت سرمادرمانی از نظر میزان بهبود بررسی شدند. پاسخ ندادن به درمان به‌عنوان گروه مورد و پاسخ دادن به آن به‌عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. یافته‌ها: از نظر ژنوتیپ، 43 درصد پرخطر، 24/5 درصد متوسط و 32/5 درصد کم‌خطر بودند. فراوانی پاسخ به درمان 37 درصد بود. بین پاسخ به سرمادرمانی برای از بین ‌بردن زگیل تناسلی ناحیه‌ی آنوژنیتال زنان شرکت‌کننده در مطالعه با سن (0.008 P=)، سایز ضایعه (0.001 P=)، ریسک ضایعه (0.001 P=) مدت ابتلا (0.008 P=) و محل ضایعه (0.014 P=) ارتباط معنی‌داری مشاهده شد. نتیجه‌گیری: پاسخ به سرمادرمانی در زگیل‌های تناسلی آنوژنیتال نسبتاً پایین است. ضایعات ناحیه‌ی واژنی، سن کمتر، سایز کوچک‌تر ضایعات، مدت ابتلای کوتاه‌تر، به دنبال سرمادرمانی پیش‌آگهی بهتری دارند