مقایسه یافته‌های سی‌تی‌اسکن ریه در زمان پذیرش و 3 ماه پس از ترخیص در بیماران مبتلا به کووید- 19

Abstract

سابقه و هدف: در ارتباط با عوارض درازمدت ریوی بیماران مبتلا به کووید-19 اطلاعات کافی وجود ندارد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه‌ی یافته‌های سی‌تی‌اسکن ریه در زمان پذیرش و 3 ماه پس از ترخیص بیماران مبتلا به کووید-19 است. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه‌ی آینده‌نگر، 60 بیمار مبتلا به کووید- 19 بستری در بیمارستان‌های‌ شهید بهشتی و سینا همدان در سال 1399-1400 موردبررسی قرار گرفتند. ابتدا مشخصات دموگرافیک، عوامل خطر و یافته‌های بالینی، نتایج سی‌تی‌اسکن ریه‌ی آن‌ها درزمان پذیرش ثبت شد و سپس این داده‌ها سه ماه بعد توسط یک رادیولوژیست مجرب از نظر کمّی و کیفی بررسی شد. یافته‌ها: میانگین نمره‌ی شدت درگیری ریه در زمان بستری بیماران 1/4±3/7 و سه ماه بعد از ترخیص 1/2 ±1/1 بود. بیشترین یافته در سی‌تی‌اسکن اولیه‌ی بیماران به ترتیب ground-glass opacification، Mixed GGO و bands به ترتیب با فراوانی 60، 36/7 و 18/3 درصد بود. سه ماه پس از ترخیص، در سی‌تی‌اسکن 32 نفر (53/3 درصد) درگیری ریوی و یک یافته‌ی غیرطبیعی در ریه مشاهده شد که بیشترین یافته ground-glass opacification، Mixed GGO و bands به ترتیب با فراوانی 30، 13/3 و 10/0 درصد بود. میانگین شدت درگیری ریوی این دسته از بیماران هنگام بستری بالاتر بود (1/5±4/4 در برابر.0/7 ±2/9، P=0.001). نتیجه‌گیری: سی‌تی‌اسکن غیر نرمال ریه سه ماه پس از ترخیص در بیماران کووید-19 نشان می‌دهد بیمارانی که در زمان بستری شدت درگیری ریوی بالاتری داشتند، یافته‌های غیرطبیعی بیشتری را نیز بروز داده‌اند