مطالعه اثر گیاه تشنه‌داری(Scrophularia striate) بر تغییرات هیستومورفومتری بافت اندوکرینی غده فوق کلیه‌ی موش صحرایی، متعاقب دیابت تجربی نوع2

Abstract

سابقه و هدف: دیابت نوع دو، اختلال متابولیک است که می‌تواند اثرات منفی را بر روی ساختار غده فوق‌کلیه داشته باشد. امروزه داروهای گیاهی در درمان بسیاری از بیماری‌ها تجویز می‌شوند، از جمله آنها می­توان به اسکروفولاریا استریاتا اشاره کرد. روش بررسی: در این مطالعه، تعداد 32 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه شاهد: با جیره غذایی معمولی و گروه دیابت به مدت 6 هفته جیره پرکالری حاوی 20 درصد چربی گاوی، 20 درصد سوکروز و 60 درصد جیره معمولی تغذیه شده و سپس داروی استرپتوزوتوسین به میزان mg/kg20 به صورت داخل صفاقی تزریق شد. گروه دیابت-تشنه‌داری : این گروه به مدت 6 هفته جیره پرکالری و سپس داروی استرپتوزوتوسین به میزان mg/kg 20 تزریق شد. در ادامه (علاوه بر دریافت جیره پر کالری) روزانه به مدت 28 روز عصاره هیدروالکلی گیاه تشنه‌داری به میزانmg/kg 400 به‌صورت گاواژ داده شد. گروه تشنه‌داری: این گروه همراه با جیره غذایی معمول، روزانه به مدت 28 روز عصاره گیاه تشنه‌داری به میزان mg/kg400 خورانده شد. یافته­ها: درگروه دیابت قطر لایه‌های بخش قشری غده فوق‌کلیه، نسبت به گروه شاهد، افزایش، اما قطر بخش مرکزی کاهش معنی‌داری را نشان داد. به‌دنبال مصرف تشنه‌داری، قطر لایه‌های بخش قشری درگروه دیابت-تشنه‌داری نسبت به گروه دیابت کاهش معنی‌دار، اما قطر بخش مرکزی، افزایش غیر معنی‌داری را نشان داد. نتیجه­گیری: مصرف خوراکی تشنه‌داری، می‌تواند اثرات سودمندی روی تغییرات ساختاری ناشی از دیابت نوع 2 در غده آدرنال داشته باشد.