نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorریسمانیان, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorترکمن, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1402-05-28T00:30:06Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-08-19T00:30:07Z
dc.date.available1402-05-28T00:30:06Zfa_IR
dc.date.available2023-08-19T00:30:07Z
dc.date.issued2023-06-01en_US
dc.date.issued1402-03-11fa_IR
dc.identifier.citationریسمانیان, مهدی, ترکمن, زهرا. (1402). تأثیر متغیرهای معماری بر روند تخلیه جمعیت در شرایط اضطراری. دانش پیشگیری و مدیریت بحران, 13(1), 50-61.fa_IR
dc.identifier.issn2322-5955
dc.identifier.issn2538-1814
dc.identifier.urihttp://dpmk.ir/article-1-578-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1020688
dc.description.abstractهدف و زمینه: تخلیه اضطراری از نخستین مراحل مدیریت بحران است و کاهش زمان تخلیه کامل تأثیر زیادی در کاهش خسارات جانی ناشی از وقوع حادثه دارد. هدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر عوامل طراحی معماری هم‌چنین تأثیر تغییرات در طرح اولیه به هنگام ساخت و بهره‌برداری بر زمان تخلیه مساجد است. روش: روش پژوهش از نظر ماهیت کاربردی و از نوع توصیفی تحلیلی و نوع نتایج تبیینی است. این مطالعه با استفاده از سیستم عامل‌محور جهت مدل‌سازی خروج اضطراری، با ایجاد تغییراتی در وضعیت مسیرهای ارتباطی و خروجی‌ها و با هدف کاهش زمان تخلیه و کاهش تراکم افراد در هنگام تخلیه صورت گرفته است. براین‌ اساس مسجد دانشگاه ملایر به‌عنوان نمونه موردی انتخاب و در چهار سناریوی متفاوت، تخلیه خروج بر مبنای طرح اولیه مشاور مربوطه پروژه، وضع موجود، طرح پیشنهادی 1 و طرح پیشنهادی 2 شبیه‌سازی شده است. یافته‌ها: زمان تخلیه جمعیت و تراکم افراد در راهروها و خروجی‌ها در چهار سناریوی مختلف مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. مقایسه زمان تخلیه کامل و میانگین زمان تخلیه در طرح‌های پیشنهادی 1 و 2 مشخص می‌کند که ایجاد دو درب خروجی (با عرضی معادل با یک درب در سایر گزینه‌ها) در صحن اصلی مسجد در طرح پیشنهادی 2 کمک چندانی به کاهش زمان تخلیه کلی ساختمان نمی‌کند. میانگین مسافت طی شده در طرح پیشنهادی 1 نسبت به طرح اولیه و وضع موجود به‌ترتیب 23% و 36.6% کاهش پیدا کرده است. طرح پیشنهادی 2 نیز نسبت به طرح اولیه و وضع موجود به‌ترتیب 32.7% و 44.5 درصد کاهش پیدا کرده است. میانگین مسافت طی شده در طرح پیشنهادی 2 نیز 12.4% نسبت به طرح پیشنهادی 1 کاهش یافته است. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از شبیه‌سازی چهار سناریوی مختلف مشخص نمود که وضع موجود به‌دلیل مسدودنمودن خروجی اصلی آقایان در سمت جنوب بنا، بدترین زمان تخلیه کامل ساختمان در میان چهار سناریوی مختلف را داراست که بیانگر اهمیت مدیریت ساختمان‌ها و مراکز تجمعی در خصوص تغییرات مسیرهای خروج در هنگام بهره‌برداری است. با استفاده از تغییر در متغیرهای معماری (که شامل افزایش درب‌های خروجی و میانگین مسافت‌های طی شده است)، می‌توان زمان تخلیه کامل ساختمان را تا 67.2% کاهش داد. مقایسه میانگین مسافت‌های طی شده نشان می‌دهد که اگرچه افزایش تعداد درب‌ها در صحن مسجد کمک چندانی به کاهش زمان تخلیه کامل ساختمان نکرده است؛ اما کاهش مسافت طی شده می‌تواند به‌عنوان عاملی جهت جلوگیری از برخورد بیش‌تر افراد با یکدیگر و هم‌چنین جلوگیری از عامل خستگی بخصوص برای افراد مسن، کم‌توان و کودکان نقش مهمی ایفا کند.fa_IR
dc.format.extent683
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherسازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofدانش پیشگیری و مدیریت بحرانfa_IR
dc.relation.ispartofDisaster Prevention and Management Knowledgeen_US
dc.subjectمتغیرهای معماریfa_IR
dc.subjectتخلیه جمعیتfa_IR
dc.subjectشرایط اضطراریfa_IR
dc.subjectمدل عامل محورfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتأثیر متغیرهای معماری بر روند تخلیه جمعیت در شرایط اضطراریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشکده عمران و معماری، دانشگاه ملایر، ملایر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشکده عمران و معماری، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران.fa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue1
dc.citation.spage50
dc.citation.epage61


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد